دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران ، bahramishahab@yahoo.com
چکیده: (2114 مشاهده)
زمینه و هدف: مربیان نقش اساسی در تربیت ورزشکاران ماهر و حصول اهداف تیمی و بهبود عملکرد ورزشکاران دارند؛ لذا هدف این تحقیق بررسی ارتباط اثربخشی مربیان با خلاقیت فردی ورزشکاران بود.
روش کار: روش تحقیق توصیفی همبستگی بود که با استفاده از معادلات ساختاری انجام شد. ورزشکاران زورخانهای به تعداد 396 نفر که در تمام ردههای سنی مسابقات سال 1398 شرکت نمودند پرسشنامههای دموگرافیک، مقیاس اثربخشی مربیان (فلتز، 1999) و پرسشنامه خلاقیت فردی (عابدی، 1363) را تکمیل کردند. این دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی مانند آزمون کشیدگی و چولگی و تحلیل مسیر (مدلسازی معادلات ساختاری) با استفاده از نرمافزارهای SPSS و Lisrel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج نشان داد، اثربخشی مربیان به صورت کلی بر خلاقیت ورزشی ورزشکاران تأثیری نداشت. همچنین در بین مؤلفههای اثربخشی مربیان فقط مؤلفه اثر بخشی استراتژیهای رقابت بر خلاقیت ورزشی ورزشکاران تأثیرگذار است و سه مؤلفه استراتژی رقابت، تمرین و آموزش و توسعه صفات شخصیتی بر خلاقیت ورزشی ورزشکاران اثرگذار نیست.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاد میشود مربیان شاغل در ورزشهای زورخانهای با اتحاذ شیوه تصمیمگیری مناسب به ارتقاء اثربخشی مربیان و خلاقیت ورزشکاران پرداخته که از این طریق و با توجه به اینکه در ورزشهای زورخانهای فضایل اخلاقی جایگاه بالایی دارند، میتوانند موفقیتهای بیشتری را به ارمغان آورند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی