جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: IR.BUMS.REC.1401.288
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Haghighi Tabar M, Jafar Tabatabaee T S, Jafar Tabatabaee S S, Ghanifar M H. Comparing the Effectiveness of the Jigsaw Teaching Method and the Ganiye Teaching Model on Improving the Components of Social Isolation (Loneliness, Helplessness, Social Despair and Reduced Tolerance) of Students. RJMS 2024; 31 (1) :1-10
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8493-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8493-fa.html
حقیقی تبار مهدی، جعفر طباطبایی تکتم سادات، جعفر طباطبایی سمانه سادات، غنی فر محمدحسن. مقایسه اثربخشی روش تدریس جیگساو و الگوی تدریس گانیه بر بهبود مؤلفههای انزوای اجتماعی (تنهایی، عجز، یأس اجتماعی و کاهش تحمل) دانشآموزان. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-10
استادیار، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران ، Toktamtabatabaee@yahoo.com
چکیده: (416 مشاهده)
زمینه و هدف: دانشآموزان هر جامعه سرمایههای بنیادین آن هستند و بقای هر جامعه و وضع آن بیش از هر چیز بر دانشآموزان آن پایدار است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روش تدریس جیگساو و الگوی تدریس گانیه بر بهبود مولفههای انزوای اجتماعی (تنهایی،عجز،یاس اجتماعی و کاهش تحمل) بر دانش آموزان انجام شده است.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعهی مورد نظر پژوهش حاضر را کلیه دانش اموزان پسر پایه یازدهم رشته ریاضی شهر بیرجند در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل داد. تعداد 90 نفر از دانشآموزان پسر پایه یازدهم رشته ریاضی بر اساس حجم جامعه و جدول مورگان به طور تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه انزوای اجتماعی پاسخ دادند. سپس 45 نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه آزمایش (15 نفر روش تدریس جیگساو)، گروه آزمایش دو (15 نفر روش تدریس بر اساس الگوی گانیه) و کنترل (15 نفر) منتسب شدند. گردآوری دادهها با پرسشنامه انزوای اجتماعی مدرسی یزدی (1393) استفاده شد و تحلیل و آزمون فرضیه‌ها نیز با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و در صورت تفاوت بین گروهها آزمونهای پس مقایسهای با کمک نرم افزار 22- SPSS مورد استفاده قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد که میزان اثربخشی روش تدریس جیگساو و الگوی تدریس گانیه بر مولفههای انزوای اجتماعی به جز کاهش تحمل، متفاوت است. تفاضل میانگین‌ها نیز نشان میدهد روش تدریس جیگساو دارای اثربخشی بیشتری میباشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که روش تدریس جیگساو نسبت به الگوی تدریس گانیه روش موثرتری در بهبود مؤلفههای انزوای اجتماعی (تنهایی، عجز، یأس اجتماعی و کاهش تحمل) دانشآموزان است.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعهی مورد نظر پژوهش حاضر را کلیه دانش اموزان پسر پایه یازدهم رشته ریاضی شهر بیرجند در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل داد. تعداد 90 نفر از دانشآموزان پسر پایه یازدهم رشته ریاضی بر اساس حجم جامعه و جدول مورگان به طور تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه انزوای اجتماعی پاسخ دادند. سپس 45 نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه آزمایش (15 نفر روش تدریس جیگساو)، گروه آزمایش دو (15 نفر روش تدریس بر اساس الگوی گانیه) و کنترل (15 نفر) منتسب شدند. گردآوری دادهها با پرسشنامه انزوای اجتماعی مدرسی یزدی (1393) استفاده شد و تحلیل و آزمون فرضیه‌ها نیز با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و در صورت تفاوت بین گروهها آزمونهای پس مقایسهای با کمک نرم افزار 22- SPSS مورد استفاده قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد که میزان اثربخشی روش تدریس جیگساو و الگوی تدریس گانیه بر مولفههای انزوای اجتماعی به جز کاهش تحمل، متفاوت است. تفاضل میانگین‌ها نیز نشان میدهد روش تدریس جیگساو دارای اثربخشی بیشتری میباشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که روش تدریس جیگساو نسبت به الگوی تدریس گانیه روش موثرتری در بهبود مؤلفههای انزوای اجتماعی (تنهایی، عجز، یأس اجتماعی و کاهش تحمل) دانشآموزان است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
