، bita.moudi@yahoo.com
چکیده: (359 مشاهده)
پیوند هپاتوسیت های بالغ استخراج شده از کبد اثرات مهمی در روند درمان دارد اما تعداد هپاتوسیت هایی که از لحاظ عملکردی فعال هستند بسیار کم است.
سلول های بنیادی جنینی انسان می توانند در شرایط آزمایشگاهی به طیف وسیعی از انواع سلول ها تبدیل شوند. برخی مطالعات نیز نشان داده است که این سلول ها زمینه تبدیل به هپاتوسیت ها و یا سلول های شبهه هپاتوسیت را دارا هستند. تمایز هپاتوژنیک با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از سایر بافت ها از جمله مغز استخوان، بافت چربی، خون بند ناف و جفت مورد توجه قرار گرفته است تا بتوان بازده تمایز هپاتوژنیک را با استفاده از روش های ساده افزایش داد.
به نظر می رسد استفاده از سلول های بنیادی یک درمان بالقوه برای اختلالات کبدی است. کارآزمایی های بالینی با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی نشان دهنده بهبود عملکرد کبد و کاهش عوارض ناشی از اختلالات کبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت بی مزمن است.
با پیشرفت علم پزشکی، استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی در بهبود و ترمیم آسیب های کبدی مورد توجه قرار گرفته است. مکانیسم عملکرد این سلول ها هنوز ناشناخته است اما ممکن است بتوانند مانع پیشرفت آسیب کبدی شده و عملکرد کبد را بهبود بخشند. این سلول ها ضمن مهاجرت به محل های آسیب دیده، تقسیم می شوند و می توانند به انواع سلول ها تمایز یابند. این سلول ها با تعدیل سیستم ایمنی، یکسری فاکتورهای اثرگذار پاراکرین تولید می کنند. اثر بخشی درمان های مبتنی بر سلول های بنیادی مزانشیمی در آسیب های کبدی در مدل های حیوانی نیز بررسی شده است. با اینحال مطالعات بالینی گسترده تری نیاز است تا ایمنی و کارایی این روش درمانی در انسان تایید شود. در این مقاله مروری، کارکردها و اثرات درمانی سلول‌های بنیادی مزانشیمی بر بیماری‌های کبدی را بررسی خواهیم کرد.
سلول های بنیادی جنینی انسان می توانند در شرایط آزمایشگاهی به طیف وسیعی از انواع سلول ها تبدیل شوند. برخی مطالعات نیز نشان داده است که این سلول ها زمینه تبدیل به هپاتوسیت ها و یا سلول های شبهه هپاتوسیت را دارا هستند. تمایز هپاتوژنیک با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از سایر بافت ها از جمله مغز استخوان، بافت چربی، خون بند ناف و جفت مورد توجه قرار گرفته است تا بتوان بازده تمایز هپاتوژنیک را با استفاده از روش های ساده افزایش داد.
به نظر می رسد استفاده از سلول های بنیادی یک درمان بالقوه برای اختلالات کبدی است. کارآزمایی های بالینی با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی نشان دهنده بهبود عملکرد کبد و کاهش عوارض ناشی از اختلالات کبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت بی مزمن است.
با پیشرفت علم پزشکی، استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی در بهبود و ترمیم آسیب های کبدی مورد توجه قرار گرفته است. مکانیسم عملکرد این سلول ها هنوز ناشناخته است اما ممکن است بتوانند مانع پیشرفت آسیب کبدی شده و عملکرد کبد را بهبود بخشند. این سلول ها ضمن مهاجرت به محل های آسیب دیده، تقسیم می شوند و می توانند به انواع سلول ها تمایز یابند. این سلول ها با تعدیل سیستم ایمنی، یکسری فاکتورهای اثرگذار پاراکرین تولید می کنند. اثر بخشی درمان های مبتنی بر سلول های بنیادی مزانشیمی در آسیب های کبدی در مدل های حیوانی نیز بررسی شده است. با اینحال مطالعات بالینی گسترده تری نیاز است تا ایمنی و کارایی این روش درمانی در انسان تایید شود. در این مقاله مروری، کارکردها و اثرات درمانی سلول‌های بنیادی مزانشیمی بر بیماری‌های کبدی را بررسی خواهیم کرد.
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
بیولوژی (زیست شناسی)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
