مجله علوم پزشکی رازی

    مقدمه: سارکوییدوز، یک بیماری مزمن گرانولومایی با منشاء ناشناخته می‌باشد که مشخصه آن وجود گرانولوما بدون کازفیئه متشکل از سلولهای اپیتلوییدی در ارگان‌های مختلف(غدد لنفاوی، ریه، طحال، کبد، پوست و غدد بزاقی و اشکی) می‌باشد. تشخیص بیماری براساس یافته‌های بالینی، رادیولوژی و هیستولوژی، که در آن گرانولومای بدون کازفیئه گزارش شود، می‌باشد. بیماری سارکوییدوز بسیاری از علایم خارج غددی و نیز علایم درگیری غدد اشکی و بزاقی شوگرن را می‌تواند تقلید نماید و تشخیص این دو بیماری، براساس یافته‌های بالینی به تنهایی، مشکل باشد. معرفی بیمار: در این مقاله، خانم 19 ساله‌ای که با علایم بزرگی غدد پاروتید و خشکی دهان و چشمها از سه سال قبل مراجعه نموده است، معرفی می‌شود. رادیوگرافی قفسه سینه، نرمال گزارش شد اما در اسکن HRCT(High resolution CT scan)، پارانشیم ریتین، ضایعه شیشه شکسته(Ground Glass) را نشان داد، در بیوپسی از برونش، پنومونی گرانولومایی با گرانوماهای بدون کازفیئه گزارش شد، همچنین سطح آنزیم مبدل آنژیوتنسین(ACE=Angiotensin converting enzyme) بالاتر از حد نرمال بود. آزمایش پوستی PPD(Purified protein derivative) و رنگ‌آمیزی جهت باسیل کخ، منفی بوده است. نتیجه آنتی‌بادی علیه Ro و La و آنتی‌نوکلئار آنتی‌بادی (ANA=Antinuclear Antibody)، منفی گزارش شده است. نتیجه‌گیری: بنابراین بیمار به عنوان یک مورد سارکوییدوز تحت درمان قرار گرفت و در ویزیت‌های پیگیری، سطح ACE بعد از 6 ماه به حد طبیعی بازگشت و علایم بالینی و شکایات بیمار برطرف شد. از آنجایی که سارکوییدوز، با تظاهرات بالینی مشابه سندرم شوگرن، غیرمعمول می‌باشد، تصمیم به معرفی این مورد گرفته شد.