جلد 27، شماره 5 - ( 5-1399 )
جلد 27 شماره 5 صفحات 219-210 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Housini S L, Eizadi M. The effect of 8 weeks TRX training on glutathione peroxidase (GPx) and hydrogen peroxide (H2O2) in sedentary middle-aged obese men. RJMS 2020; 27 (5) :210-219
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5958-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5958-fa.html
حسینی سیده لیلی، ایزدی مجتبی. اثر 8 هفته تمرین TRX بر فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز(GPx) و ئیدروژن پراکساید(H2O2) در زنان میانسال چاق غیرفعال. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (5) :210-219
دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، ساوه، ایران ، izadimojtaba2006@yahoo.com
چکیده: (3032 مشاهده)
زمینه و هدف: شواهد اپیدمیولوژیکی از افزایش استرس اکسیداتیو در حضور چاقی حمایت نموده‌اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر 8 هفته تمرین TRX بر سطوح گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و ئیدروژن پراکساید (H2O2) در زنان میانسال چاق غیرفعال انجام گرفت.
روش کار: برای این منظور ، تعداد 28 زن چاق (36 ≤ BMI ≤ 30) میانسال غیرفعال 35 تا 45 ساله به شیوه تصادفی ساده به گروه‌های TRX (8 هفته، 3 جلسه در هفته، 14 = n) و کنترل (عدم تمرین، 14 = n) تقسیم شدند. سطوح ناشتایی فعالیت GPX و H2O2 و شاخص های آنتروپومتریکی در شرایط قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در هر دو گروه اندازه گیری شد. از آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه سطوح پایه در پیش آزمون و تی همبسته جهت تعیین تغییرات درون گروهی استفاده شد.
یافته‌ها: تمرینات TRX به کاهش معنی دار شاخص های آنتروپومتریکی (05/0 >p) و افزایش معنی دار GPX (23 ± 195 در مقابل 8/26 ± 213 ، 023/0 = p) منجر شد اما سطوح H2O2 دستخوش تغییر معنی داری نشد(2/41 ± 119 در مقابل 2/42 ± 115 ، 627/0 = p). هیچ یک از این متغیرها در گروه کنترل تغییر نکردند(05/0 <p).
نتیجه‌گیری: علیرغم عدم تغییر H2O2 اما با تاکید بر بهبود GPX می توان نتیجه گیری نمود که اجرای تمرینات TRX با ویژگی آنتی اکسیدانی در زنان چاق میانسال همراه است.
روش کار: برای این منظور ، تعداد 28 زن چاق (36 ≤ BMI ≤ 30) میانسال غیرفعال 35 تا 45 ساله به شیوه تصادفی ساده به گروه‌های TRX (8 هفته، 3 جلسه در هفته، 14 = n) و کنترل (عدم تمرین، 14 = n) تقسیم شدند. سطوح ناشتایی فعالیت GPX و H2O2 و شاخص های آنتروپومتریکی در شرایط قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در هر دو گروه اندازه گیری شد. از آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه سطوح پایه در پیش آزمون و تی همبسته جهت تعیین تغییرات درون گروهی استفاده شد.
یافته‌ها: تمرینات TRX به کاهش معنی دار شاخص های آنتروپومتریکی (05/0 >p) و افزایش معنی دار GPX (23 ± 195 در مقابل 8/26 ± 213 ، 023/0 = p) منجر شد اما سطوح H2O2 دستخوش تغییر معنی داری نشد(2/41 ± 119 در مقابل 2/42 ± 115 ، 627/0 = p). هیچ یک از این متغیرها در گروه کنترل تغییر نکردند(05/0 <p).
نتیجه‌گیری: علیرغم عدم تغییر H2O2 اما با تاکید بر بهبود GPX می توان نتیجه گیری نمود که اجرای تمرینات TRX با ویژگی آنتی اکسیدانی در زنان چاق میانسال همراه است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
