جلد 25، شماره 12 - ( 12-1397 )
جلد 25 شماره 12 صفحات 149-140 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Riyahi Malayeri S, Abdolhay S, Behdari R, Hoseini M. The combined effect of resveratrol supplement and endurance training on IL-10 and TNF- α in type 2 diabetic rats. RJMS 2019; 25 (12) :140-149
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5526-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5526-fa.html
ریاحی ملایری شاهین، عبدالحی سمیه، بهدری رضا، حسینی معصومه. اثر ترکیبی مکمل رزوراترول و تمرین استقامتی بر مقادیر IL-10 و TNF- α در موش‌های دیابتی نوع دو. مجله علوم پزشکی رازی. 1397; 25 (12) :140-149
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران ، shahinriyahi@yahoo.com
چکیده: (3311 مشاهده)
زمینه و هدف: استفاده از مکمل‌ها و عصاره‌های گیاهی و تمرینات ورزشی برای درمان دیابت نوع دو امروزه رواج یافته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین استقامتی و مصرف رزوراترول بر مقادیر IL-10 و TNF-α در موش‌های دیابتی نوع دو بود.
روش ﻛﺎر: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی دیابتی شده نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزن 10±225 گرم و رژیم غذایی پرکالری به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) تقسیم شدند. گروه‌های تمرین به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه، هر جلسه 30 دقیقه تحت تأثیر تمرین استقامتی با شدت 70 تا 75 درصد VO2max قرار گرفتند. گروه‌های دریافت‌کننده مکمل روزانه 10 میلی‌گرم رزوراترول به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و در سطح معنی‌داری (۰۵/۰ ≥p) ارزیابی شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد مقادیر IL-10 پس از هشت هفته تمرین استقامتی و مصرف رزوراترول تأثیر معنی‌داری نداشت و مقادیر TNF-α، گلوکز ناشتا، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه‌های تجربی کاهش معنی‌داری پیدا کرد (۰۰۱/۰ =p).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر به نظر می‌رسد مصرف توأم مکمل رزوراترول و انجام تمرینات استقامتی می‌تواند باعث کاهش عوامل التهابی در دیابت نوع دو شود.
روش ﻛﺎر: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی دیابتی شده نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزن 10±225 گرم و رژیم غذایی پرکالری به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) تقسیم شدند. گروه‌های تمرین به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه، هر جلسه 30 دقیقه تحت تأثیر تمرین استقامتی با شدت 70 تا 75 درصد VO2max قرار گرفتند. گروه‌های دریافت‌کننده مکمل روزانه 10 میلی‌گرم رزوراترول به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و در سطح معنی‌داری (۰۵/۰ ≥p) ارزیابی شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد مقادیر IL-10 پس از هشت هفته تمرین استقامتی و مصرف رزوراترول تأثیر معنی‌داری نداشت و مقادیر TNF-α، گلوکز ناشتا، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه‌های تجربی کاهش معنی‌داری پیدا کرد (۰۰۱/۰ =p).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر به نظر می‌رسد مصرف توأم مکمل رزوراترول و انجام تمرینات استقامتی می‌تواند باعث کاهش عوامل التهابی در دیابت نوع دو شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
