مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: در مورد پاتوژنز رینوسینوزیت‌های مزمن و پولیپ‌ بینی، وجود زمینه التهابی تا حدودی مسجل است، ولی عوامل قطعی آن همچنان ناشناخته‌اند. در این تحقیق، از بین عوامل عفونی دو باکتری مایکوپلاسما و کلامیدیا که نقش عمده‌ای در انواع بیماری‌های دستگاه تنفسی دارند، در نمونه بافت پولیپ بینی به عنوان عوامل اتیولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی ـ تحلیلی، 51 بیمار مبتلا به پولیپ بینی و 19 فرد سالم (که به دلیل شکستگی بینی مورد عمل جراحی قرار خواهند گرفت) از مراجعین به بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص)، وارد مطالعه شدند. از بیماران، نمونه خون برای تست ELISA و نمونه بافت پولیپ (و از گروه شاهد مخاط شاخک تحتانی) برای تست PCR گرفته شد. جهت آنالیز آماری از آماره‌های توصیفی و از آزمون‌های کای دو،‌ مک نمار و ضریب توافق کاپا استفاده شد.

یافته‌ها: درصد موارد مثبت آزمون‌های سرولوژی IgM و IgG و تست PCR برای کلامیدیا به ترتیب در گروه بیماران 8/9،‌1/47 و 8/7 درصد، و در گروه شاهد صفر، 4/47 و صفر درصد بود، که اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی‌دار نبود. این نتابج برای مایکوپلاسما به ترتیب در گروه بیماران 7/15، 6/68، 6/19 درصد، و در گروه شاهد 8/15، 4/47 و صفر درصد بود که اختلاف بین دو گروه از نظر تست‌های سرولوژی PCR, (IgG) (polymerase chain reaction) قابل توجه بود (p-Value به ترتیب 10/0 و 05/0).

نتیجه‌گیری: از دو عامل میکروبی مورد بررسی در این مطالعه، امکان ارتباط عفونت مایکوپلاسمایی با پولیپ بینی قوت گرفت؛ ولی همچنان به مطالعات بزرگتر با لحاظ کردن عوامل مداخله‌گر بیشتر نیاز است.