جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.099
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Qezelsefloo A, Arasteh H, Zamani Moghadam A. Designing a Competency Model for Teaching Professors to Develop Their Cooperation with Universities. RJMS 2024; 31 (1) :1-10
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8364-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8364-fa.html
قزلسفلو علی، آراسته حمیدرضا، زمانی مقدم افسانه. طراحی الگوی شایستگیهای استادان حقالتدریس برای توسعه همکاری آنها با دانشگاهها. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-10
استاد، گروه مدیریت آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، arasteh@khu.ac.ir
چکیده: (605 مشاهده)
زمینه و هدف: اگرچه استادان حق التدریس نقش مهمی را در آموزش عالی ایفا میکنند، اما تعداد و نقش آنها بر اساس نوع دانشگاهها و رشته دانشگاهی متفاوت است؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدلی برای شایستگی استادان حقالتدریس برای توسعه همکاری آنها با دانشگاهها بود.
روش کار: این پژوهش، کیفی و به روش دلفی انجام شد. مشارکت کنندگان این پژوهش، در بخش کتابخانهای، اسناد بالادستی، اسناد کلیدی آموزش عالی و مبانی نظری و در بخش میدانی، خبرگان دانشگاهی، مطلعان کلیدی و مسئولین آموزش عالی بودند. انتخاب افراد به روش نمونهگیری هدفمند با ملاک حداقل 10 سال تجربه تدریس، پژوهش و مدیریت در دورههای مختلف تحصیلی انجام گردید. نمونهگیری با مشارکت 20 نفر از خبرگان و مطلعان کلیدی صورت گرفت. ابزار جمعآوری دادهها، شامل دو بخش، بررسی و کنکاش اسناد بالادستی، مبانی نظری و پیشینه پژوهش در بخش کتابخانهای و مصاحبه نیمه ساختاریافته در بخش میدانی بود. مصاحبه نیمه ساختاریافته با مشارکت کنندگان تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. تجزیه و تحلیل دادهها بر اساس تکنیک دلفی انجام شد.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد، مدل شایستگی ها برای توسعه همکاری استادان حقالتدریس شامل 27 مولفه و 3 بعد (شایستگیهای سازمانی، شایستگیهای فردی و شایستگیهای حرفهای) میباشد. مشارکتکنندگان بیشتر به ابعاد شایستگیهای سازمانی و شایستگیهای حرفهای اشاره کردند اما در اسناد بالادستی به ابعاد شایستگیهای فردی بیشتر پرداخته شده بود. البته مولفههای خودکارآمدی، خدمت به جامعه و تعهد شغلی هم در اسناد بالادستی و هم از نظر مشارکتکنندگان مورد تاکید بود.
نتیجه گیری: به طور کلی میتوان اذعان داشت که به مدیران و مسئولین نظام آموزش عالی توصیه میشود، فاکتورهای موثر بر شکل گیری خودکارآمدی استادان حقالتدریس را بر مبنای تجارب موفقیت آمیز، نشان دادن عملکرد مثبت دیگران و شناسایی اهداف و الگوهای ماموریتگرا را از طریق دورههای توانمندسازی بالا ببرند.
روش کار: این پژوهش، کیفی و به روش دلفی انجام شد. مشارکت کنندگان این پژوهش، در بخش کتابخانهای، اسناد بالادستی، اسناد کلیدی آموزش عالی و مبانی نظری و در بخش میدانی، خبرگان دانشگاهی، مطلعان کلیدی و مسئولین آموزش عالی بودند. انتخاب افراد به روش نمونهگیری هدفمند با ملاک حداقل 10 سال تجربه تدریس، پژوهش و مدیریت در دورههای مختلف تحصیلی انجام گردید. نمونهگیری با مشارکت 20 نفر از خبرگان و مطلعان کلیدی صورت گرفت. ابزار جمعآوری دادهها، شامل دو بخش، بررسی و کنکاش اسناد بالادستی، مبانی نظری و پیشینه پژوهش در بخش کتابخانهای و مصاحبه نیمه ساختاریافته در بخش میدانی بود. مصاحبه نیمه ساختاریافته با مشارکت کنندگان تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. تجزیه و تحلیل دادهها بر اساس تکنیک دلفی انجام شد.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد، مدل شایستگی ها برای توسعه همکاری استادان حقالتدریس شامل 27 مولفه و 3 بعد (شایستگیهای سازمانی، شایستگیهای فردی و شایستگیهای حرفهای) میباشد. مشارکتکنندگان بیشتر به ابعاد شایستگیهای سازمانی و شایستگیهای حرفهای اشاره کردند اما در اسناد بالادستی به ابعاد شایستگیهای فردی بیشتر پرداخته شده بود. البته مولفههای خودکارآمدی، خدمت به جامعه و تعهد شغلی هم در اسناد بالادستی و هم از نظر مشارکتکنندگان مورد تاکید بود.
نتیجه گیری: به طور کلی میتوان اذعان داشت که به مدیران و مسئولین نظام آموزش عالی توصیه میشود، فاکتورهای موثر بر شکل گیری خودکارآمدی استادان حقالتدریس را بر مبنای تجارب موفقیت آمیز، نشان دادن عملکرد مثبت دیگران و شناسایی اهداف و الگوهای ماموریتگرا را از طریق دورههای توانمندسازی بالا ببرند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
