جلد 29، شماره 7 - ( 7-1401 )
جلد 29 شماره 7 صفحات 220-214 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zeinali A. The Relationship between Social Work Measures on Reducing Stress and Depression in Abused Adolescents. RJMS 2022; 29 (7) :214-220
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8161-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8161-fa.html
زینلی علی. رابطه اقدامات مددکاری اجتماعی بر کاهش استرس و افسردگی در نوجوانان بدسرپرست. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (7) :214-220
کارشناسی ارشد رشته تحصیلی حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران ، alizeinali995@gmail.com
چکیده: (519 مشاهده)
زمینه و هدف: در افراد بدسرپرست سطح استرس و افسردگی افزایش مییابد بنابراین رائه راهکارهای کاهش استرس و افسردگی اهمیت دارد، لذا هدف مطالعه رابطه اقدامات مددکاری اجتماعی بر کاهش استرس و افسردگی در نوجوانان بدسرپرست بود.
روش کار: روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. برای انجام این تحقیق از بین نوجوانان بدسرپرست مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 6 تهران در سال 1399 که تعدادشان برابر با 80 نفر بود، تعداد 24 نفر بطور هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (هر گروه 12 نفر)، سپس پرسشنامه استرس و افسردگی لاویبوند و لاویبوند (1995) توسط دو گروه تکمیل شد. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه تحت روش مددکاری اجتماعی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. در نهایت داده‌های گردآوری شده با استفاده از آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون استرس و افسردگی دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و مددکاری اجتماعی بر گروه آزمایشی تأثیر مثبتی داشت به طوری که سطح استرس و افسردگی کاهش معناداری داشت (05/0>p).
نتیجه‌گیری: به طور کلی می¬توان نتیجه گرفت که وجود مددکاری اجتماعی در هر جامعهای میتواند به عنوان یک عامل کمک کننده در کاهش استرس و افسردگی¬های افراد بدسرپرست باشد و توجه به روشهای درمانی مددکاری اجتماعی مهم تلقی میشود.
روش کار: روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. برای انجام این تحقیق از بین نوجوانان بدسرپرست مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 6 تهران در سال 1399 که تعدادشان برابر با 80 نفر بود، تعداد 24 نفر بطور هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (هر گروه 12 نفر)، سپس پرسشنامه استرس و افسردگی لاویبوند و لاویبوند (1995) توسط دو گروه تکمیل شد. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه تحت روش مددکاری اجتماعی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. در نهایت داده‌های گردآوری شده با استفاده از آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون استرس و افسردگی دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و مددکاری اجتماعی بر گروه آزمایشی تأثیر مثبتی داشت به طوری که سطح استرس و افسردگی کاهش معناداری داشت (05/0>p).
نتیجه‌گیری: به طور کلی می¬توان نتیجه گرفت که وجود مددکاری اجتماعی در هر جامعهای میتواند به عنوان یک عامل کمک کننده در کاهش استرس و افسردگی¬های افراد بدسرپرست باشد و توجه به روشهای درمانی مددکاری اجتماعی مهم تلقی میشود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
