جلد 27، شماره 9 - ( 9-1399 )
جلد 27 شماره 9 صفحات 31-21 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soheil pour M, Shahsavar A. The effect of one perode of aerobic exercise and thrush on oxidative stress indices of heart tissue in rats with type 2 diabetes. RJMS 2020; 27 (9) :21-31
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6806-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6806-fa.html
سهیل پور میثم، شهسوار علیرضا. تاثیر یک دوره تمرین هوازی و عصاره خارخاسک بر شاخصهای استرس اکسیداتیو بافت قلب موشهای صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (9) :21-31
، meysam623@gmail.com
چکیده: (1535 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت شایعترین بیماری غددی در جهان است. هدف از انجام تحقیق حاضر تبیین تاثیر یک دوره تمرین هوازی و عصاره خارخاسک بر شاخصهای استرس اکسیداتیو بافت قلب موشهای صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±250 گرم از انستیتو پاستور ایران خریداری شده و به طور تصادفی در 6 گروه شامل کنترل سالم، کنترل دیابتی، شم، تمرین، خارخاسک +تمرین + خارخاسک قرار گرفتند. رتها با تزریق نیکوتین آمید به مقدار 95 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و بعد از 15 دقیقه تزریق STZ به مقدار 55 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. رتهای دریافت کننده خارخاسک روزانه 10 میلیگرم عصاره هیدروالکلی خارخاسک را به روش گاواژ دریافت کردند. تمرین هوازی روی تردمیل با سرعت 23 متر در دقیقه، 30 دقیقه در روز، 5 روز در هفته و به مدت هشت هفته انجام شد. متغیرهای تحقیق به وسیله کیتهای الایزا و آسای و در بافت قلب اندازهگیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها از آزمونهای تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرین هوازی و خارخاسک بر GPX (001/0p=)، SOD (001/0p=) و MDA (001/0p=) در بافت قلب موش صحرایی دیابتی تاثیر معنی داری دارد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از تحقیق حاضر به نظر میرسد تایید کننده نقش تمرین هوازی و خارخاسک در بهبود شاخصهای استرس اکسیداتیو در موشهای صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2 است.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±250 گرم از انستیتو پاستور ایران خریداری شده و به طور تصادفی در 6 گروه شامل کنترل سالم، کنترل دیابتی، شم، تمرین، خارخاسک +تمرین + خارخاسک قرار گرفتند. رتها با تزریق نیکوتین آمید به مقدار 95 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و بعد از 15 دقیقه تزریق STZ به مقدار 55 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. رتهای دریافت کننده خارخاسک روزانه 10 میلیگرم عصاره هیدروالکلی خارخاسک را به روش گاواژ دریافت کردند. تمرین هوازی روی تردمیل با سرعت 23 متر در دقیقه، 30 دقیقه در روز، 5 روز در هفته و به مدت هشت هفته انجام شد. متغیرهای تحقیق به وسیله کیتهای الایزا و آسای و در بافت قلب اندازهگیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها از آزمونهای تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرین هوازی و خارخاسک بر GPX (001/0p=)، SOD (001/0p=) و MDA (001/0p=) در بافت قلب موش صحرایی دیابتی تاثیر معنی داری دارد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از تحقیق حاضر به نظر میرسد تایید کننده نقش تمرین هوازی و خارخاسک در بهبود شاخصهای استرس اکسیداتیو در موشهای صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2 است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
