جلد 26، شماره 8 - ( 8-1398 )
جلد 26 شماره 8 صفحات 88-78 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Roshdi bonab R, Ebrahim K, Ghazalianghazaliyan F, Afrasiabi Rad A. The effect of eight weeks combined exercise training on the levels of adropin and VEGFR-2 in obese men with hypertension. RJMS 2019; 26 (8) :78-88
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5856-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5856-fa.html
رشدی بناب رضا، ابراهیم خسرو، غزالیان فرشاد، افراسیابی راد عباس. تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر سطوح آدروپین و VEGFR-2 در مردان چاق مبتلا به پرفشار خونی. مجله علوم پزشکی رازی. 1398; 26 (8) :78-88
استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، k-ebrahim@sbu.ac.ir
چکیده: (2896 مشاهده)
زمینه و هدف: پرفشار خونی یکی از اصلیترین عوامل خطرزا برای بیماریهای قلبی-عرقی است که عمدتاً با چاقی و بیتحرکی جسمانی مرتبط است. هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر سطوح آدروپین و VEGFR-2 در مردان چاق مبتلا به پرفشار خونی بود.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است. 24 مرد چاق دارای پرفشار خونی (فشار خون سیستولی بالاتر از 140 یا فشار خون دیاستولی بالاتر از 90 میلیمتر جیوه) به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین ترکیبی تقسیمبندی شدند. برنامه تمرین ترکیبی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. در هر جلسه تمرین ترکیبی، ابتدا تمرین مقاومتی دایرهای و بلافاصله بعد از آن، تمرین استقامتی اجرا گردید. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، نمونههای خونی جمعآوری و سطوح آدروپین و VEGFR-2 به روش الایزا اندازهگیری شد. دادهها با نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون آنالیز کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: یافتههای حاضر نشان داد که سطوح آدروپین (041/0=p) و VEGFR-2 (001/0>p) در گروه تمرین ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش یافته است.کاهش فشار خون سیستولی (001/0>p) و بهبود نیمرخ لیپیدی (05/0>p) نیز در گروه تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه گیری: اگرچه اطلاعات در رابطه با تاثیر تمرین ترکیبی بر پرفشار خونی محدود است، اما یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که اثرات مثبت تمرین ترکیبی در کنترل فشار خون افراد دارای پرفشار خونی تاحدودی ناشی از تنظیم افزایشی سطوح آدروپین و VEGFR-2 میباشد.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است. 24 مرد چاق دارای پرفشار خونی (فشار خون سیستولی بالاتر از 140 یا فشار خون دیاستولی بالاتر از 90 میلیمتر جیوه) به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین ترکیبی تقسیمبندی شدند. برنامه تمرین ترکیبی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. در هر جلسه تمرین ترکیبی، ابتدا تمرین مقاومتی دایرهای و بلافاصله بعد از آن، تمرین استقامتی اجرا گردید. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، نمونههای خونی جمعآوری و سطوح آدروپین و VEGFR-2 به روش الایزا اندازهگیری شد. دادهها با نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون آنالیز کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: یافتههای حاضر نشان داد که سطوح آدروپین (041/0=p) و VEGFR-2 (001/0>p) در گروه تمرین ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش یافته است.کاهش فشار خون سیستولی (001/0>p) و بهبود نیمرخ لیپیدی (05/0>p) نیز در گروه تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه گیری: اگرچه اطلاعات در رابطه با تاثیر تمرین ترکیبی بر پرفشار خونی محدود است، اما یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که اثرات مثبت تمرین ترکیبی در کنترل فشار خون افراد دارای پرفشار خونی تاحدودی ناشی از تنظیم افزایشی سطوح آدروپین و VEGFR-2 میباشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
