مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: پارگی زودرس کیسه آب یکی از مسایل شایع مامایی است و القای موفق زایمان خصوصاً در مواردی که Bishop score پایین است، عامل مهمی در کاهش بروز عوارض مادری و جنینی می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر میزوپروستول واژینال بر طول مدت زایمان در موارد پارگی زودرس و قبل از ترم کیسه آب و Bishop score پایین است. روش بررسی: در این بررسی که به صورت کارآزمایی بالینی با تخصیص تصادفی انجام شد، 108 خانم باردار با تشخیص پارگی زودرس کیسه آب در سن بارداری 37-29 هفته و با 4Bishop score≤ که اندیکاسیون ختم بارداری داشتند، در دو گروه مساوی تحت القای زایمان با 25 میکروگرم میزوپروستول واژینال و متعاقباًٌ اکسی‌توسین(مورد) یا اکسی‌توسین به تنهایی(شاهد) قرار گرفته و از نظر طول مدت زایمان، نحوه زایمان، و عوارض جانبی مقایسه گردیدند. یافته‌ها: براساس نتایج حاصل از این بررسی، فاصله زمانی بین القاء دردهای زایمانی تا زایمان در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود(01/248±68/507 دقیقه در مقابل 38/246±66/596 دقیقه)(005/0=p). علیرغم تشابه میزان کلی سزارین در دو گروه، میزان سزارین به علت عدم پاسخ به القای زایمان در گروه مورد کمتر از شاهد بود(9% در مقابل 19%)(004/0=p). دو گروه از نظر وزن هنگام تولد و آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان تفاوتی نداشتند. تاکی‌سیستول در هیچ یک از گروه‌ها مشاهــده نشــد. عـوارض میزوپروستول شامل دو مورد(7/3%) سردرد(که به مسکن پاسخ داد) و 3 مورد(5/5%) تهوع(که نیاز به درمان خاصی نداشت) بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این بررسی، به نظر می‌رسد که از میزوپروستول واژینال می‌توان جهت کاهش طول مدت Labor در موارد پارگی‌های زودرس و قبل از ترم کیسه آب با Bishop score پایین به عنوان روشی موثر، ایمن و اقتصادی استفاده کرد.