جلد 22، شماره 131 - ( 2-1394 )                   جلد 22 شماره 131 صفحات 50-44 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
zallaghi E, Goudarzi G R, Geravandi S, Salmanzadeh S, Mohammadi M J. An estimation of respiratory deaths and COPD related to SO2 pollutant in Tabriz, northwest of Iran (2011). RJMS 2015; 22 (131) :44-50
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-3781-fa.html
زلقی الهه، گودرزی غلامرضا، گراوندی سحر، سلمان زاده شکراله، محمدی محمدجواد. برآورد مرگ‌های تنفسی و بیماری مزمن انسداد ریوی منتسب به آلاینده دی اکسید گوگرد در هوای شهر تبریز درسال 1390. مجله علوم پزشکی رازی. 1394; 22 (131) :44-50

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-3781-fa.html

برآورد مرگ‌های تنفسی و بیماری مزمن انسداد ریوی منتسب به آلاینده دی اکسید گوگرد در هوای شهر تبریز درسال 1390
الهه زلقی ، غلامرضا گودرزی ، سحر گراوندی ، شکراله سلمان زاده ، محمدجواد محمدی
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران ، javad_sam2000@yahoo.com
چکیده:   (6756 مشاهده)
 

مقدمه: دی اکسیدهای گوگرد در میان آلاینده های انسان ساخت هوا، گسترده ترین و بیشترین مطالعات را به خود اختصاص داده اند. هدف از این تحقیق برآورد مرگ‌های تنفسی و بیماری انسداد ریوی منتسب به آلاینده دی اکسید گوگرد در شهر تبریز در سال 1390 است.

 

روش کار: غلظت آلاینده دی‌اکسید گوگرد با نمونه‌برداری از 5 ایستگاه سنجش آلودگی هوای سازمان حفاظت از محیط زیست شهر تبریز در سال1390 انجام شد. در مرحله بعد این داده ها توسط نرم افزار EXCEL پردازش و داده ها به مدلAIR Q  داده شد.

 

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیشترین غلظت در سال 1390مربوط به ایستگاه میدان نماز با غلظت 79/33 میکروگرم بر متر مکعب و کمترین غلظت مربوط به ایستگاه باغشمال با غلظت 57/6 میکروگرم بر متر مکعب بوده است. همچنین نتایج حاصل از مدل نشان داد که در سال 1390 تعداد 13 مورد مرگ تنفسی در شهر تبریز منتسب به دی اکسیدگوگرد بوده و تعداد تجمعی موارد بیماری مزمن انسداد ریوی ناشی از دی اکسید گوگرد، 9 نفر برآورد گردیده است.

 

نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل آمار و مقایسه میانگین غلظت 24 ساعته دی اکسید گوگرد پنج ایستگاه مطالعاتی سطح شهر تبریز با شاخص آلودگی هوا حاکی از آنست که خوشبختانه مشکل آلودگی هوا از لحاظ پارامتر دی اکسید گوگرد در سال 1390 وجود نداشته است. مقدار خطر نسبی حد وسط برآورد شده با قطعیت پائین به مفهوم یک درصد افزایش خطر مرگ تنفسی به ازاء هر µg/m310 افزایش غلظت دی اکسید گوگرد می باشد. بدیهی است به ازاء هر µg/m310 افزایش در غلظت دی اکسید گوگرد میزان خطر بیماری انسداد مزمن ریوی 44/0 درصد افزایش می یابد.

 
واژه‌های کلیدی: شهر تبریز، دی اکسید گوگرد، بیماری مزمن انسداد ریوی، مرگ تنفسی، مدل AIR Q2.2.3
متن کامل [PDF 252 kb]   (2462 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بهداشت عمومی
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb