مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف: در حال حاضر، میزان تولیدات علمی نمایه شده در پایگاه ‌ های اطلاعاتیِ معتبرِ جهان نظیر ISI از معیارهای مهم ارزیابی و رتبه ‌ بندی علمی کشورها، پژوهشگران، موسسات و دانشگاه ‌ ها در جهان است. سهم هر کشوری در تولیدات علمی جهان به طور کلی و همچنین در حوزه‌ای خاص، بر همین اساس محاسبه می‌شود. لذا، تعیین میزان رشد و وضعیت مقالات نویسندگان ایرانی در پایگاه اطلاعاتی ISI در حوزه ایمنی‌شناسی از جنبه‌های پراکنش و رشد در سال‌های مختلف، میانگین استناد به هر یک از مقالات در مقایسه با ایران و جهان، هم‌تالیفی پژوهشگران ایرانی با نویسندگان سایر کشورها، پُراستنادترین مقالات، تعیین پُرکارترین نویسندگان، دانشگاه ‎ ‌ها و موسسات ایرانی، از جمله مهم ترین اهداف پژوهش حاضر است.

  روش کار: این پژوهش در حوزه علم‌سنجی می‌باشد و بنا به ضرورت از روش‌های پیمایشی و تحلیل استنادی نیز استفاده شده است.

  یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در مجموع 1775 مقاله از نویسندگان ایرانی از سال 1974 تا پایان 2010 در حوزه ایمنی‌شناسی وارد پایگاه اطلاعاتی ISI Web of Science شده است. طبق نتایج به دست آمده، رشد تعداد مقالات در سال‌های اخیر بسیار زیاد بوده، بیشترین هم‌تالیفی نویسندگان ایرانی با همتایان خود از کشور آمریکا صورت گرفته است؛ مقالات ایمنی‌شناسی بیشترین تعامل و ارتباط را با حوزه عمل پیوند داشته است؛ میانگین استناد به هر یک از مقالات ایمنی‌شناسی ایران (26/6) مقاله است که بالاتر از میانگین ایران (21/4) و پایین‌تر از میانگین جهانی (02/16) است؛ بیشترین تعداد مقالات پژوهشگران ایرانی در حوزه ایمنی‌شناسی در نشریه Transplantation P roceedings منتشر شده است؛ دانشگاه علوم پزشکی تهران پُرکارترین دانشگاه محسوب می‌شود. اردشیر قوام‌زاده پُرکارترین نویسنده است و هزینه 99/10 درصد از مقالات توسط دانشگاه‌ها و موسسات ایرانی و خارجی تامین شده است.

  نتیجه‌گیری: تعداد مقالات ایرانی در حوزه ایمنی‌شناسی همواره رو به افزایش بوده است و در سال‌های اخیر به اوج خود رسیده است. دانشمندان ایرانیِ حوزه ایمنی‌شناسی از نظر گرایش به هم‌تالیفی با همتایان خود، با سایر حوزه‌های موضوعی ایران تقریباً یکسان است. میانگین استناد به هر مقاله ایمنی‌شناسی ایران کمی بالاتر از میانگین ایران در تمامی موضوع‌ها و پایین‌تر میانگین جهانی در تمامی موضوع‌ها است. همچنین، میانگین استناد به هر مقاله بسیار پایین‌تر از میانگین ایمنی‌شناسی جهان و ایمنی‌شناسی کشورهای خاورمیانه است. دانشگاه علوم پزشکی تهران پُرکارترین دانشگاه است. همچنین، پُرکارترین دانشمندان ایرانی در حوزه ایمنی‌شناسی همگی از دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده‌اند؛ فقط هزینه اندکی از پژوهش‌هایی که منجر به انتشار مقاله از سوی دانشمندان ایرانی شده است را دانشگاه‌ها و موسسات داخلی و خارجی تامین نموده‌اند.