مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: آمار مربوط به مرگ‌ومیر را می‌توان در بررسی روند بیماری در سطح بیمارستان، شهر و کشور مورد استفاده قرار داد تا بتوان کیفیت عرضه مراقبت‌های بهداشتی را ارزیابی نمود. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع مرگ‌ومیر مربوط به بیماری‌های گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن در بخش مربوطه و مشخص کردن علل شایع آن در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) در مدت 11 سال می‌باشد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی گذشته‌نگر، پرونده‌های بیمارانی که در بخش گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) در این مدت بستری شده و متعاقب آن فوت نموده بودند، مورد بررسی قرار گرفت و خصوصیات دموگرافیک بیماران(سن و جنس)، شکایت اولیه، نحوه بستری، طول مدت بستری، تشخیص، اقدامات درمانی انجام شده و محل فوت، با رعایت اخلاق پزشکی استخراج و ثبت شد و به صورت آمار توصیفی و کلی ارائه گردید.

یافته‌ها: تعداد کل موارد بستری‌شده در بخش گوش، گلو، بینی و جراحی سروگردن در این مدت 19266�نفر بوده است و از این تعداد، 25 بیمار فوت نموده بودند که نشان�دهنده متوسط مرگ‌ومیر 29/1در هزار می‌باشد. نسبت زن به مرد 27/1به 1 بوده است. بیشترین و کمترین میزان مرگ‌ومیر در محدوده سنی بیشتر از 50‌سال و کمتر از 30‌سال قرار داشته است. بدخیمی، اولین علت مرگ (28% موارد) بود و بعد از آن، عفونت شدید یا آبسه سروگردن (24%) علت شایع مرگ بود.

نتیجه‌گیری: مقایسه متوسط مرگ‌ومیر مربوط به بیماری‌های گوش، گلو، بینی دراین بیمارستان دانشگاهی با بیمارستان‌های مشابه در سایر کشورها، نشان دهنده بهتر بودن شرایط مراقبت‌های بهداشتی در این بخش می‌باشد. نئوپلاسم‌های بدخیم و عفونت‌های سروگردن به ترتیب شایع‌ترین علل مرگ ومیر در بیماران بستری در بخش گوش، گلو و بینی بوده است.