جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 14-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.408
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Balvayeh M, Naghsh Z, Rezaei S, Afrooz G A. Developming an educational program based on Spiritual vitality and Evaluating of Its Effectiveness on Hope, Engagement, and Parenting Stress Reduction in Parents of Children with Autism Spectrum Disorder. RJMS 2024; 31 (1) :1-14
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-9016-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-9016-fa.html
بلوایه مهدی، نقش زهرا، رضایی سعید، افروز غلامعلی. تدوین برنامه آموزشی مبتنی بر نشاط معنوی و ارزیابی اثربخشی آن بر امید، درگیر سازی و کاهش استرس فرزند پروری والدین کودکان با اختلال خودماندگی. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-14
دانشجوی دکتری روانشناسی، پردیس بین الملل کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران ، balvayehmehdi@yahoo.com
چکیده: (125 مشاهده)
زمینه و هدف: اتیسم اختلالی است که در تمام مرزهای نژادی، قومی، فرهنگی و اجتماعی بروز پیدا می‌کند و هر دو جنس را تحت تأثیر قرارمی‌دهد. هدف این پژوهش تدوین و بررسی اثر بخشی برنامه آموزشی مبتنی بر نشاط معنوی بر امید، درگیرسازی و کاهش استرس فرزند پروری والدین کودکان با اختلال خود ماندگی است.
روش کار: این پژوهش در دو بخش کیفی وکمی انجام شد. بخش کیفی همان تدوین برنامه آموزشی مبتنی بر نشاط معنوی و بخش کیفی در نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودکان خود مانده مراجعه کننده به مرکز روزانه آموزش و توانبخشی به آرا بودند که با روش نمونه گیری هدفمند، ۳۰ نفر انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از پرسشنامه و نظرسنجی جهت گردآوری دادههای بخش کیفی استفاده شد، همچنین از پرسش‌نامه‌های امیدواری میلر، فرم کوتاه مقیاس استرس والدینی آبدین (1995) و مشارکت والدین آنه کارگان (2002) ، برای جمع آوری دادهها در بخش کمی استفاده شد. دادههای پژوهش در بخش کیفی به وسیله روش لاوشه و دادهها در بخش کمی با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک راه در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شد.
یافتهها: نتایج بررسی روایی برنامه تدوین شده نشان داد، برنامه آموزشی از روایی بالایی برخوردار می‌باشد؛ دیگر نتایج نشان داد، که برنامه آموزشی مبتنی بر نشاط معنوی منجر به کاهش استرس فرزند پروری و افزایش مشارکت والدین افزایش امید داشته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، برنامه آموزشی مبتنی بر نشاط معنوی تدوین شده روشی موثر در بهبود مشارکت والدین کودکان خود مانده و کاهش استرس فرزند پروری آنها است.
روش کار: این پژوهش در دو بخش کیفی وکمی انجام شد. بخش کیفی همان تدوین برنامه آموزشی مبتنی بر نشاط معنوی و بخش کیفی در نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودکان خود مانده مراجعه کننده به مرکز روزانه آموزش و توانبخشی به آرا بودند که با روش نمونه گیری هدفمند، ۳۰ نفر انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از پرسشنامه و نظرسنجی جهت گردآوری دادههای بخش کیفی استفاده شد، همچنین از پرسش‌نامه‌های امیدواری میلر، فرم کوتاه مقیاس استرس والدینی آبدین (1995) و مشارکت والدین آنه کارگان (2002) ، برای جمع آوری دادهها در بخش کمی استفاده شد. دادههای پژوهش در بخش کیفی به وسیله روش لاوشه و دادهها در بخش کمی با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک راه در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شد.
یافتهها: نتایج بررسی روایی برنامه تدوین شده نشان داد، برنامه آموزشی از روایی بالایی برخوردار می‌باشد؛ دیگر نتایج نشان داد، که برنامه آموزشی مبتنی بر نشاط معنوی منجر به کاهش استرس فرزند پروری و افزایش مشارکت والدین افزایش امید داشته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، برنامه آموزشی مبتنی بر نشاط معنوی تدوین شده روشی موثر در بهبود مشارکت والدین کودکان خود مانده و کاهش استرس فرزند پروری آنها است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
