Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.091
Clinical trials code: 01
استادیار، گروه مدیریت پیشگیری ازجرم، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران ، ali_2124@yahoo.com
چکیده: (411 مشاهده)
زمینه و هدف: اعتیاد به مواد مخدر و قرصهای روان گردان به طور فزاینده ای در حال تبدیل شدن به یک روند جهانی در سبک زندگی است که در کشورهای ثروتمند و فقیر به طور یکسان رواج دارد. بذا هدف از این پژوهش بررسی تأثیر خودمراقبتی بر بهبود بهزیستی روانی بزه دیدگان جرایم مواد مخدر و روان گردان بود.
روش کار: با توجه به ماهیت موضوع پژوهش حاضر مبنی بر بررسی تأثیر خودمراقبتی بر بهبود بهزیستی روانی بزه دیدگان جرایم مواد مخدر و روان گردان، تحقیق حاضر طرح نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معتادان مراجعه کننده به شش کلینیک ترک اعتیاد شهرستان ساری بود که در سال 1401 – 1400 به کلینیکهای شهرستان ساری مراجعه داشتند. نمونه پژوهش حاضر شامل 30 نفر (برای هر گروه 15 نفر؛ یعنی 15 نفر در گروه آزمایشی و 15 نفر در گروه کنترل) بود. تجزیهوتحلیل دادهها در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. برای تحلیل دادهها از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و نرمافزار SPSS-22 استفاده شد.
یافتهها: با توجه به مقادیر F در پسآزمون (53/29) و پیگیری بهزیستی روانی (82/10) و همچنین سطح معناداری آنها که کمتر از 05/0 است، مشاهده میشود که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل در تمامی متغیرها و در هر دو مرحله پسآزمون و پیگیری وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده ملاحظه میشود که گروه مداخله در میزان اثربخشی بهزیستی روانشناختی در مقایسه با کنترل بهبود یافته است.
نتیجه گیری: به طور کلی بر اساس نتایج پژوهش میتوان بیان نمود که درمان خودمراقبتی بر مولفه بهزیستی روانی در بزه دیدگان جرایم مواد مخدر و روان گردان مؤثر بوده و میتوان از این نوع مداخله در مشاوره و درمان اعتیاد استفاده نمود
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی