جلد 29، شماره 2 - ( 2-1401 )
جلد 29 شماره 2 صفحات 156-148 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tahmasebi M, Mohammad Khani P, Azizi M. The Effectiveness of Compassion-Based Treatment on Dysmorphic Disorder Symptoms in Girls with Dysmorphic Disorder Symptoms in Tehran. RJMS 2022; 29 (2) :148-156
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8652-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8652-fa.html
طهماسبی مهشید، محمدخانی پروانه، عزیزی مهدیه. اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر نشانههای اختلال بد ریخت انگاری در دختران دارای نشانههای اختلال بدریخت انگاری در شهر تهران. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (2) :148-156
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه علم و هنر وابسته به جهاد دانشگاهی، یزد، ایران ، mahshid.tahmasebi79@gmail.com
چکیده: (259 مشاهده)
زمینه و هدف: تاکنون پژوهشی که به طور عینی اثربخشی درمان شفقت بر نشانه های اختلال بد ریخت انگاری در دختران را مورد بررسی و تایید قرار داده شده باشد، صورت نگرفته است. لذا پژوهش حاضر بدنبال اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر نشانههای اختلال بد ریخت انگاری در دختران دارای نشانههای اختلال بدریخت انگاری در شهر تهران در سال 1401 بود.
روش کار: این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از نوع شبه آزمایشـی (طرح دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون) بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دختران دارای اختلال بدریخت انگاری تشکیل دادند که در سال 1401 به مراکزی مانند کلینیکهای مشاوره و جراحی زیبایی و همچنین بیمارستانهای روانی در سطح شهر تهران مراجعه نموده بودند. نمونه پژوهش 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفت (هرگروه 20 نفر). گروه آزمایش به مدت ده جلسه دو ساعته، درمان متمرکز بر شفقت را دریافت کردند اما گروه کنترل، تا پایان طرح هیچ گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزار این پژوهش پرسشنامه بدریخت انگاری بدن استوزین و همکاان (2007) بوده است. از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که از نظر اختلال بد ریخت انگاری تفاوت معنیداری بین گروه درمان مبتنی بر شفقت و کنترل وجود داشت و 43 درصد از تفاوت اختلال بدریخت انگاری به وسیله درمان مبتنی بر شفقت قابل تبیین است.
نتیجه‌گیری: در این پژوهش درمان متمرکز بر شفقت موجب بهبود بدریخت انگاری گردید لذا پیشنهاد میشود که مشاوران و مراکز روان درمانی از رویکرد شفقت درمانی جهت بهبود این اختلال در افراد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری استفاده کنند.
روش کار: این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از نوع شبه آزمایشـی (طرح دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون) بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دختران دارای اختلال بدریخت انگاری تشکیل دادند که در سال 1401 به مراکزی مانند کلینیکهای مشاوره و جراحی زیبایی و همچنین بیمارستانهای روانی در سطح شهر تهران مراجعه نموده بودند. نمونه پژوهش 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفت (هرگروه 20 نفر). گروه آزمایش به مدت ده جلسه دو ساعته، درمان متمرکز بر شفقت را دریافت کردند اما گروه کنترل، تا پایان طرح هیچ گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزار این پژوهش پرسشنامه بدریخت انگاری بدن استوزین و همکاان (2007) بوده است. از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که از نظر اختلال بد ریخت انگاری تفاوت معنیداری بین گروه درمان مبتنی بر شفقت و کنترل وجود داشت و 43 درصد از تفاوت اختلال بدریخت انگاری به وسیله درمان مبتنی بر شفقت قابل تبیین است.
نتیجه‌گیری: در این پژوهش درمان متمرکز بر شفقت موجب بهبود بدریخت انگاری گردید لذا پیشنهاد میشود که مشاوران و مراکز روان درمانی از رویکرد شفقت درمانی جهت بهبود این اختلال در افراد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری استفاده کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
