Research code: 0
Ethics code: 0
Clinical trials code: 0
Roknianzadeh A, Esmaeilpour K, Pahlavanpour P, Mazaheri M. Comparing the Effectiveness of Couple Therapy Based on Acceptance and Commitment and Schema Therapy on Quality of Life, Communication Beliefs of Couples Applying for Divorce. RJMS 2022; 29 (1) :199-207
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8532-fa.html
رکنیان زاده علی، اسماعیل پور خاتون، پهلوان پور پریناز، مظاهری مینا. مقایسه اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی بر میزان کیفیت زندگی، باورهای ارتباطی زوجین متقاضی طلاق. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (1) :199-207
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8532-fa.html
کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران ، khatoonesmaeilpour@gmail.com
چکیده: (374 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی زوجدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی بر میزان کیفیت زندگی، باورهای ارتباطی زوجین متقاضی طلاق بود.
روش کار: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شناسی نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده با دادگاه خانواده اراک بود که از این بین تعداد 45 زوج به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شد. در مرحله پیشآزمون کلیه افراد نمونه به پرسشنامههای پژوهش پاسخ دادند سپس به صورت کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه تقسیم شدند. بر روی گروه اول آزمایش 10 جلسه زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه دوم 10 جلسه طرحواره درمانی اجرا شد گروه گواه بدون مداخله باقی ماند. بعد از اتمام جلسات در مرحله پسآزمون مجدد کلیه افراد نمونه به پرسشنامههای پژوهش پاسخ دادند.
یافتهها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد زوجدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (60 درصد) بیشتر از طرحواره درمانی (45 درصد) در افزایش کیفیت زندگی مؤثرتر بوده است و طرحواره درمانی (60 درصد) بیشتر از زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (56 درصد) در کاهش باورهای ارتباطی مؤثرتر بوده است.
نتیجهگیری: در مقاله درمان از تمرینهای ذهنآگاهی، پذیرش افکار، باورها، احساسات و دریافتهای حسی و بدنی استفاده شد و همچنین به افراد آموخته شد که بهجای اجتناب فکری و عملی از افکار و موقعیتهایی زندگی با آنها روبرو شوند با افزایش پذیرش روانی و ذهنی نسبت به تجارب درونی کیفیت زندگی را افزایش دهند. به زوجین آموخته شد که هرگونه عملی جهت اجتناب یا کنترل این تجارب ذهنی ناخواسته بیاثر است یا اثر معکوس دارد و موجب تشدید آنها میشود و باید این تجارب را بدون هیچگونه واکنشی درونی یا بیرونی جهت حذف آنها، بهطور کامل پذیرفت.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی