جلد 29، شماره 3 - ( 3-1401 )                   جلد 29 شماره 3 صفحات 220-212 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 0
Ethics code: 0
Clinical trials code: 0

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Salehi A, Ostovar F, Tavakoli M, Shoorangiz K. Comparing the Effectiveness of Brainstorming and Problem Solving Teaching Methods on Academic Self-Efficacy, Motivation to Progress and Sense of Belonging to School in Students. RJMS 2022; 29 (3) :212-220
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8454-fa.html
صالحی علی، استوار فتاح، توکلی محمدباقر، شورانگیز کامران. مقایسه اثربخشی روش‌های تدریس بارش‌مغزی و حل‌مساله بر خودکارآمدی تحصیلی، انگیزش پیشرفت و احساس تعلق به مدرسه در دانش‌آموزان. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (3) :212-220

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8454-fa.html


کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، گرمسار، ایران (نویسنده مسئول) ، kamranshoorangiz@gmail.com
چکیده:   (175 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی روش‌های تدریس بارش­مغزی و حل‌مساله بر خودکارآمدی تحصیلی، انگیزش پیشرفت و احساس تعلق به مدرسه در دانش‌آموزان پایه‌ی دهم مدارس دولتی شهرستان اراک بود.
روش کار: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش‌شناسی نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. این پژوهش در سه مرحله پیش‌آزمون، مداخله و پس‌آزمون اجرا شد. در مرحله پیش‌آزمون کلیه افراد نمونه به پرسشنامه‌های استاندارد پژوهش پاسخ دادند. بعد از انتخاب گروه آزمایش 1 و 2، در گروه یک از روش تدریس بارش­مغزی و در گروه دو از روش تدریس حل مسئله استفاده شد. گروه کنترل بدون انجام مداخله باقی ماند. در مرحله پس‌آزمون افراد نمونه مجدد به پرسشنامه‌های پژوهش پاسخ دادند.
یافته‌ها: جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان پایه‌ی دهم مدارس دولتی شهرستان اراک بود که ازاین‌بین تعداد 45 دانش‌آموز به روش دردسترس انتخاب و به‌صورت کاملاً تصادفی در 2 گروه آموزش و 1 گروه کنترل تقسیم شدند. افراد نمونه در مرحله پیش‌آزمون به پرسشنامه‌های احساس تعلق به مدرسه موتون و همکاران (1996)؛ خودکارامدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999)؛ انگیزش پیشرفت هرمانز (1980) پاسخ دادند. بر روی گروه اول آزمایش روش بارش مغزی و بر گروه دوم آزمایش پروتکل روش حل مسئله در 8 جلسه اجرا شد. در مرحله پس‌آزمون مجدد افراد نمونه به پرسشنامه‌های پژوهش پاسخ دادند داده‌های حاصله به روش تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS24 تحلیل شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مقاله حاکی از تأثیر هر دو روش‌های تدریس بارش­مغزی و حل‌مساله بر خودکارآمدی تحصیلی، انگیزش پیشرفت و احساس تعلق به مدرسه بود و مقایسه اثربخشی حاکی از تأثیر بیشتر بارش مغزی بر متغیرهای پژوهش می‌باشد. ازاین‌رو می‌توان به معلمان و برنامه­ریزان آموزشی توصیه کرد از این‌ روش در تدریس دانش‌آموزان بهره‌گیری کنند.
متن کامل [PDF 724 kb]   (40 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb