Research code: IR.IAU.AMOL.REC.1402.018
Ethics code: IR.IAU.AMOL.REC.1402.018
Clinical trials code: نویسندگان تعهد می دهند تا زمان چاپ مقاله کد اخلاق ارائه
گروه روان شناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران ، sa.saedi@yahoo.com
چکیده: (144 مشاهده)
مقدمه و هدف: میگرن یک اختلال شایع مزمن، ناتوان کننده و پیشرونده متناوب سردرد عصبی عروقی است. ازین رو هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش تحریفات شناختی بیماران مبتلا به سردرد میگرن بود.
روش کار: این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به میگرن مراجعه کننده به کلینیک نورولوژی و اعصاب و روان شهر تهران در بهار 1402 بود که در آن تعداد 30 نفر به عنوان نمونه در دو گروه آزمایش(15نفر) و کنترل (15نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه های سردرد میگرن اهواز نجاریان (1376) و تحریفات شناختی عبدالله زاده و سالار (1389) استفاده گردید. گروه آزمایش به مدت 16 جلسه تحت مداخله روان پویشی کوتاه مدت فشرده دوانلو (1990) قرار گرفتند اما در مورد گروه کنترل، مداخله ای صورت نگرفت.
یافتهها: نتایج حاکی از تفاوت معنادار میان میانگین های پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل بود(05/0p<). به طوری که تحلیل کوواریانس نشان داد مداخله روان پویشی کوتاه مدت فشرده باعث کاهش تحریفات شناختی و و بهبود سردرد میگرنی در بیماران مبتلا به میگرن شده است.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج، می توان بیان کرد مداخله روان پویشی کوتاه مدت فشرده باعث بهبود و کنترل سردرد میگرن و تحریف شناختی میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی