مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: سندرم همولیتیک یورمیک، شایع‌ترین علت نارسایی کلیه کودکان می‌باشد. آنمی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک، ترومبوسیتوپنی و نارسایی کلیه، سه رکن اساسی برای تشخیص می‌باشند. هدف از این مطالعه، بررسی یافته‌های هیستوپاتولوژیک بیوپسی کلیه و ارتباط آن با پیش‌آگهی نزدیک بیماران مبتلا به بیماری بود. روش بررسی: مطالعه به روش گذشته‌نگر، مقطعی(Cross-sectional) و توصیفی انجام گردید. 28 بیمار(20 پسر ـ 8 دختر) مبتلا به سندرم همولیتیک یورمیک با سن متوسط 6 سال(6/4±)، در 10 سال گذشته به بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) مراجعه نموده بودند. یافته‌های میکروسکوپ نوری در گلومرول‌ها(اسکلروز، نکروز، ضخامت دیواره مویرگ‌ها، کرسنت و ...)، آرتریول‌ها(ضخیم‌شدگی هیپرپلاستیک، ترومبوس، نکروز و ...)، شریان‌ها(ترومبوس، نکروز، چربی انتیما و ...)، اینتراستیشیال(التهاب، فیبروز و ادم)، عروق مدولری و توبول‌ها، بدون اطلاع از یافته‌های بالینی امتیازبندی شدند. پیش‌آگهی کوتاه مدت به صورت بهبود علایم حاد در کمتر از 3 هفته تعریف شد. یافته‌ها در برنامه SPSS تحت آنالیز آماری قرار گرفتند و میانگین‌ها، تعیین و مقایسه شدند و رگرسیون در موارد مختلف تعیین گردید. یافته‌ها: شایع‌ترین ضایعات مشاهده شده در گلومرول‌ها، کاهش لومن مویرگی و ضخیم شدن ضخامت جدار آن، در آرتریول‌ها، کاهش قطر لومن رگ به میزان خفیف، در شرائین، ضخیم شدن اینتیمای رگ، در اینتراستیشیوم، ارتشاح سلولهای آماسی و ادم بینابینی هر دو به میزان خفیف و به یک اندازه، در وازارکتا، پرخونی و در توبول‌ها، وجود cast بوده است. ضایعه آرتریولی بویژه آرتریوترومبوز، بیش‌ترین ارتباط را با میزان کراتینین سرم هنگام ترخیص داشته است. نتیجه‌گیری: ضایعات عروقی(بخصوص آرتریولار)، مهم ترین عامل پیش‌گویی کننده در پیش‌آگهی کوتاه مدت کودکان مبتلا به HUS(Hemolytic uremic syndrome) می‌باشند.