جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.RASHT.REC.1401.023
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pormer Khanafcheh M, Akbari B, Moqtader L, Mehregan B. Structural Equational Modeling between the Mother-Child Relationship with Suicidal Tendendencies in Adolescent Girls with Mediating the Role of Religious Obsession. RJMS 2023; 30 (7) :1-10
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8315-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8315-fa.html
پرمرخنفچه مهین، اکبری بهمن، مقتدر لیلا، مهرگان بتول. مدلیابی روابط ساختاری رابطهی مادر- کودک با گرایش به خودکشی در دختران نوجوان با نقش میانجیگری وسواس مذهبی. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-10
استاد، گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران ، Bakbari44@yahoo.com
چکیده: (435 مشاهده)
زمینه و هدف: گرایش به خودکشی، رفتاری پیچیده و چندعاملی بهشمار میرود و کوششهای زیادی برای شناسایی عوامل خطر در گرایش به آن از جمله در نوجوانان که یکی از گروههای آسیبپذیر در برابر خودکشی هستنند صورت میگیرد. از اینرو پژوهش حاضر با هدف مدل یابی روابط ساختاری رابطه ی مادر- کودک با گرایش به خودکشی در دختران نوجوان با نقش میانجی گری وسواس مذهبی صورت گرفت.
روشکار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعهی آماری شامل کلیهی مادران و دختران مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره شهر تهران درسال 1400 تا 1401 بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند حجم نمونه 540 نفر (270نفر زوج مادر و دختر) به روش تحلیل معادله ساختاری کلاین انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامۀ رابطه مادر–کودک توسط رابرت ( 1968)، پرسشنامۀ وسواس مذهبی توسط جانان و پی (2001) و پرسشنامۀ گرایش به خودکشی چند رویکردی اورباخ (1981) بود. جهت تحلیل و تجزیه داده ها از روش استنباطی ( ضرایب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون) در سطح معنا داری 01/0 با نرم افزار SPSS-26 و از روش معادلات ساختاری از نرم افزار آماری 24- Amossصورت گرفت.
یافتهها: یافتهها نشان داد که روایی سازههای اندازه گیری متغیرهای مربوطه در سطح معناداری 01/0 تایید میشود. ضریب آلفای کرونباخ متغیرها بیشتر از 7/0 بود. همجنین یافته ها نشان داد که اثر مستقیم رابطه مادر و کودک برگرایش به خودکشی برابر است 18/0 -منفی و معنا داراست. اثرات غیر مستقیم از طریق آزمون گام به گام بارون و کنی محاسبه گردید. اثر غیرمستقیم مشاهده می گردد پارامترهای اندازه گیری استاندارد بیانگر آن بود که اثرغیرمستقیم رابطه مادر - کودک وگرایش به خودکشی با میانجی گری وسواس مذهبی افزایش یافته است که برابر است با 28/0 - منفی و معنا داراست. در واقع نتایج آزمون بارون و کنی نشان داد که در مرحله دوم مدل، متغیر میانجی (وسواس مذهبی) وارد مدل شده و در بین دو متغیر تعامل والد-کودک و گرایش به خودکشی قرار گرفته است. ضریب مسیر بین این دو متغیر از 18/0- به 28/0- افزایش یافت.
نتیجهگیری: نتایج تاییدکننده رابطه معنادار بین رابطه مادرو کودک در مادران، نمرات گرایش به خودکشی دخترانشان بودند که وسواس مذهبی نیز در رابطه بین این مولفه ها نقش میانجی دارد. بنابراین پیشنهاد میگردد آموزش مهارتهای تعاملی والد-کوودک، در کنار توجه به وسواس و مشکلات حوزه مذهب و در راستای پیشگیری از مسائل مربوط به خودکشی بویژه در دانشآموزان نوجوان، از طرف مسئولین مدارس و کشور مهم تلقی شود و در دستور کار آنان قرار گیرد.
روشکار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعهی آماری شامل کلیهی مادران و دختران مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره شهر تهران درسال 1400 تا 1401 بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند حجم نمونه 540 نفر (270نفر زوج مادر و دختر) به روش تحلیل معادله ساختاری کلاین انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامۀ رابطه مادر–کودک توسط رابرت ( 1968)، پرسشنامۀ وسواس مذهبی توسط جانان و پی (2001) و پرسشنامۀ گرایش به خودکشی چند رویکردی اورباخ (1981) بود. جهت تحلیل و تجزیه داده ها از روش استنباطی ( ضرایب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون) در سطح معنا داری 01/0 با نرم افزار SPSS-26 و از روش معادلات ساختاری از نرم افزار آماری 24- Amossصورت گرفت.
یافتهها: یافتهها نشان داد که روایی سازههای اندازه گیری متغیرهای مربوطه در سطح معناداری 01/0 تایید میشود. ضریب آلفای کرونباخ متغیرها بیشتر از 7/0 بود. همجنین یافته ها نشان داد که اثر مستقیم رابطه مادر و کودک برگرایش به خودکشی برابر است 18/0 -منفی و معنا داراست. اثرات غیر مستقیم از طریق آزمون گام به گام بارون و کنی محاسبه گردید. اثر غیرمستقیم مشاهده می گردد پارامترهای اندازه گیری استاندارد بیانگر آن بود که اثرغیرمستقیم رابطه مادر - کودک وگرایش به خودکشی با میانجی گری وسواس مذهبی افزایش یافته است که برابر است با 28/0 - منفی و معنا داراست. در واقع نتایج آزمون بارون و کنی نشان داد که در مرحله دوم مدل، متغیر میانجی (وسواس مذهبی) وارد مدل شده و در بین دو متغیر تعامل والد-کودک و گرایش به خودکشی قرار گرفته است. ضریب مسیر بین این دو متغیر از 18/0- به 28/0- افزایش یافت.
نتیجهگیری: نتایج تاییدکننده رابطه معنادار بین رابطه مادرو کودک در مادران، نمرات گرایش به خودکشی دخترانشان بودند که وسواس مذهبی نیز در رابطه بین این مولفه ها نقش میانجی دارد. بنابراین پیشنهاد میگردد آموزش مهارتهای تعاملی والد-کوودک، در کنار توجه به وسواس و مشکلات حوزه مذهب و در راستای پیشگیری از مسائل مربوط به خودکشی بویژه در دانشآموزان نوجوان، از طرف مسئولین مدارس و کشور مهم تلقی شود و در دستور کار آنان قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
