جلد 28، شماره 11 - ( 11-1400 )
جلد 28 شماره 11 صفحات 107-99 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Siahiatabaki A M. Psychopathology of Virtual Education in the Corona Era at Farhangian University. RJMS 2022; 28 (11) :99-107
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8226-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8226-fa.html
سیاهی اتابکی علی محمد. آسیب شناسی روانی آموزش مجازی در دوران کرونا در دانشگاه فرهنگیان. مجله علوم پزشکی رازی. 1400; 28 (11) :99-107
گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، شیراز، ایران ، Alimohammadatabaki@gmail.com
چکیده: (389 مشاهده)
زمینه و هدف: آموزش مجازی بخش مهمی از آموزش دانشگاهها را به خود اختصاص داده است که آسیبهای روانی آن در دوران شیوع بیماری کووید-19 تاکنون بررسی نشد. لذا هدف این پژوهش با هدف آسیب شناسی آموزش مجازی در دوران کرونا در دانشگاه فرهنگیان در سال 1399-1400 انجام گرفته بود.
روش کار: جامعه آماری در این پژوهش اساتید و دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شیراز و نمونهگیری به روش هدفمند بود. برای جمعآوری داده از دو نوع ابزار استفاده شد. به منظور شناسایی اولیه نقاط قوت، ضعف، چالشها و فرصتها بر اساس دیدگاه دانشجویان و اساتید از مصاحبه نیمهساختار یافته و به منظور اولویتبندی نقاط قوت، ضعف، چالشها و فرصتها از پرسشنامه محقق ساخته استفاد شده. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست امده از مصاحبهها از طریق کدگذاری موضوعی و تدوین استراتژی نهایی با استفاده از فنون دلفی فازی و نرم افزار FANP صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که نقاط ضعف آموزش مجازی عبارتند از آماده نبودن زیر ساختهای لازم و سرعت پایین اینترنت، عدم توجه دانشجویان و اساتید به تشکیل به موقع کلاسها و عدم امکان برگزاری دروس عملی در فضای مجازی و نقاط قوت آن افزایش بیسابقه دانش مجازی دانشجویان و اساتید و آشنایی آنها با نرم افزارهای متنوع آموزشی و فرصتها عبارت بودند از برابری آموزشی، استفاده حدکثری از زمان کلاس و ساخته شدن فیلم ها و نرم افزارهای آموزشی جدید و تهدید ها عبارتند از عدم ارتباط عاطفی بین دانشجویان با یکدیگر و با اساتید، نگرانی و استرس دانشجویان از نتایج پایان ترم و عدم نظارت بر روش اجرای صحیح طرحهای آموزشی.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج میتوان گفت که مسئولین و دستاندرکاران دانشگاهها باید توجه ویژهای به بهبود زیرساختهای لازم توسعه فضای مجازی در مجامع علمی داشته باشند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
