جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.ARAK.REC.1401.001
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Haddadi K, Niusha B, Shaterian Mohammadi F. The Effectiveness Mixed Method of Time Perspective and Mindfulness Education on Marital Commitment and Affective Control in Mothers with Low Marital Satisfaction. RJMS 2023; 30 (7) :1-10
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8159-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8159-fa.html
حدادی کتایون، نیوشا بهشته، شاطریان محمدی فاطمه. اثربخشی آموزش تلفیقی چشم انداز زمان و ذهن‌آگاهی، بر تعهد زناشویی و کنترل عواطف در مادران با رضایت زناشویی پایین. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-10
گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران ، Beheshteh-niusha@yahoo.com
چکیده: (370 مشاهده)
زمینه و هدف: در خصوص آموزش تلفیقی چشم‌انداز زمان و ذهن‌آگاهی، تا کنون به طور گسترده استفاده نشده و اثرات این آموزش بر متغیرهای زناشویی نیازمند پژوهش بیشتری است؛ لذا هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تلفیقی چشم انداز زمان و ذهن‌آگاهی، بر تعهد زناشویی و کنترل عواطف در مادران با رضایت زناشویی پایین بود.
روش کار: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود و در قالب طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه اجرا شد. جامعه آماری عبارت بود از مادران با رضایت زناشویی پایین در منطقه 5 تهران در سال 1401 که با روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر با رعایت ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. پیش از شروع مداخله، هر دو گروه در مرحله پیش آزمون شرکت کردند و پس از آن گروه آزمایش به صورت گروهی در 12 جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش تلفیقی چشم انداز زمان و ذهن‌آگاهی قرار گرفتند. گروه گواه نیز هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سپس هر دو گروه آزمایشی در مرحله پس آزمون شرکت کردند و پس از 3 ماه مرحله پیگیری انجام شد. برای سنجش تعهد زناشویی از پرسشنامه استاندارد تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997) و برای کنترل عواطف از مقیاس کنترل عواطف ویلیامز (1997)، استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل واریانس آمیخته مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد اثر آموزش تلفیقی چشم انداز زمان و ذهن‌آگاهی بر تعهد زناشویی و کنترل عواطف معنادار است.
نتیجه‌گیری: از این نتایج میتوان نتیجه گرفت تعهد زناشویی و کنترل عواطف مادران با رضایت زناشویی پایین با روش‌های آموزشی تلفیقی چشم‌انداز زمان و ذهن‌آگاهی قابل افزایش است.
روش کار: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود و در قالب طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه اجرا شد. جامعه آماری عبارت بود از مادران با رضایت زناشویی پایین در منطقه 5 تهران در سال 1401 که با روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر با رعایت ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. پیش از شروع مداخله، هر دو گروه در مرحله پیش آزمون شرکت کردند و پس از آن گروه آزمایش به صورت گروهی در 12 جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش تلفیقی چشم انداز زمان و ذهن‌آگاهی قرار گرفتند. گروه گواه نیز هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سپس هر دو گروه آزمایشی در مرحله پس آزمون شرکت کردند و پس از 3 ماه مرحله پیگیری انجام شد. برای سنجش تعهد زناشویی از پرسشنامه استاندارد تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997) و برای کنترل عواطف از مقیاس کنترل عواطف ویلیامز (1997)، استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل واریانس آمیخته مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد اثر آموزش تلفیقی چشم انداز زمان و ذهن‌آگاهی بر تعهد زناشویی و کنترل عواطف معنادار است.
نتیجه‌گیری: از این نتایج میتوان نتیجه گرفت تعهد زناشویی و کنترل عواطف مادران با رضایت زناشویی پایین با روش‌های آموزشی تلفیقی چشم‌انداز زمان و ذهن‌آگاهی قابل افزایش است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
