جلد ۳۰، شماره ۴ - ( ۴-۱۴۰۲ )
جلد ۳۰ شماره ۴ صفحات ۱۵۰-۱۳۸ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: فاقد کد
Ethics code: IR.IAU.NAJAFABAD.REC.1400.201
Clinical trials code: فاقد کد
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Andalib L, Rezayi Jamaloui H, Emami S M H, Ansarishahidi M. Comparing the Effectiveness of Psychodynamic Group Psychotherapy and Mindfulness-Based Stress Reduction on the Sense of Coherence and Death Anxiety in Patients with Colon Cancer. RJMS 2023; 30 (4) :138-150
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7953-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7953-fa.html
عندلیب لیلا، رضایی جمالویی حسن، امامی سید محمد حسن، انصاری شهیدی مجتبی. مقایسه اثربخشی روان درمانی گروهی روان پویشی و کاهش استرس براساس بهوشیاری بر حس انسجام و اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ. مجله علوم پزشکی رازی. ۱۴۰۲; ۳۰ (۴) :۱۳۸-۱۵۰
استادیار، گروه روانشناسی سلامت، دانشکده پزشکی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران ، h.rezayi2@yahoo.com
چکیده: (۱۰۶۲ مشاهده)
زمینه و هدف: سرطان روده بزرگ سومین سرطان شایع تشخیص داده شده و چهارمین علت شایع مرگ ناشی از سرطان است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روان درمانی گروهی روان پویشی و کاهش استرس بر اساس بهوشیاری بر حس انسجام و اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ بود.
روش کار: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل و مرحله‌ی پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش تمامی بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ مراکز درمانی پورسینا شهر اصفهان در بهار 1401 بودند که 42 نفر به شیوه نمونه‌‌گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه 14 نفری کاهش استرس بر اساس بهوشیاری (8 جلسه) و روان درمانی گروهی روان پویشی (12 جلسه) و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامههای حس انسجام آنتونووسکی (1993) و اضطراب مرگ تمپلر (1۹۷۰) بود. داده‌‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با طرح ترکیبی و آزمون تعقیبی بونفرنی در نرم افزار SPSS-26 تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که هر دو شیوه به طور موثر و یکسانی سبب افزایش حس انسجام بیماران شده و اثر آن در طول زمان پایدار باقی مانده (05/0>P)، درحالی که تنها روان درمانی گروهی پویشی به طور موثری سبب کاهش اضطراب مرگ بیماران شده (05/0>P)، اما اثر آن در طول زمان پایدار باقی نمانده است (05/0<P).
نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش روان درمانی گروهی روانپویشی و کاهش استرس براساس بهوشیاری میتوانند بر حس انسجام درونی و اضطراب مرگ بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ تاثیر گذارد و به سازگاری بیماران کمک نماید.
روش کار: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل و مرحله‌ی پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش تمامی بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ مراکز درمانی پورسینا شهر اصفهان در بهار 1401 بودند که 42 نفر به شیوه نمونه‌‌گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه 14 نفری کاهش استرس بر اساس بهوشیاری (8 جلسه) و روان درمانی گروهی روان پویشی (12 جلسه) و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامههای حس انسجام آنتونووسکی (1993) و اضطراب مرگ تمپلر (1۹۷۰) بود. داده‌‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با طرح ترکیبی و آزمون تعقیبی بونفرنی در نرم افزار SPSS-26 تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که هر دو شیوه به طور موثر و یکسانی سبب افزایش حس انسجام بیماران شده و اثر آن در طول زمان پایدار باقی مانده (05/0>P)، درحالی که تنها روان درمانی گروهی پویشی به طور موثری سبب کاهش اضطراب مرگ بیماران شده (05/0>P)، اما اثر آن در طول زمان پایدار باقی نمانده است (05/0<P).
نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش روان درمانی گروهی روانپویشی و کاهش استرس براساس بهوشیاری میتوانند بر حس انسجام درونی و اضطراب مرگ بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ تاثیر گذارد و به سازگاری بیماران کمک نماید.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
