جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.M.REC.1403.259
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimi L A, Sohrabi Shakfati N, Barzegar M, Bagholi H. The Mediating Role of Parents' Self-Efficacy in the Relationship between Parents' Psychological Flexibility and Children's Social-Communication Skills and Behavioral Performance. RJMS 2024; 31 (1) :1-9
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7792-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7792-fa.html
کریمی جهرمی لیلاالسادات، سهرابی شکفتی نادره، برزگر مجید، بقولی حسین. نقش واسطه‌گری خودکارآمدی والدین در رابطه بین انعطاف‌پذیری روانشناختی والدین با مهارت‌های ارتباطی-اجتماعی و عملکرد رفتاری کودکان. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-9
استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران ، sohrabi_sh2006@yahoo.com
چکیده: (206 مشاهده)
زمینه و هدف: اتیسم یک نوع از اختلالات رشدی است که با نقص در ارتباطات و تعاملات اجتماعی خود را نشان می‌دهد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌گری خودکارآمدی والدین در رابطه بین انعطاف‌پذیری روانشناختی والدین با مهارت‌های ارتباطی، اجتماعی و عملکرد رفتاری کودکان دارای اختلالات طیف اتیسم بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های توصیفی و دارای الگوی همبستگی است. جامعه آماری شامل مادران کودکان دارای اختلال طیف اتیسم شهر شیراز بود که روش نمونه‌گیری به صورت در دسترس بود. در این پژوهش تمام کودکان دارای اختلال طیف اتیسم که حداقل به مدت یک سال در حال آموزش در مراکز اتیسم بودند را شامل می‌شود و تمام اعضای نمونه توسط متخصص تشخیص اتیسم دریافت کرده‌اند، بود. پرسشنامه‌های استفاده شده در این پژوهش شامل مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۰)، سنجش خودکارآمدی والدگری نومکا و همکاران (۱۹۹۶) و پرسشنامه پذیرش و عمل بود و همکاران بود.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد که بین پذیرش و عمل با خودکارآمدی والدین و نیز بین مهارت‌های اجتماعی با مهارت‌های اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین خودکارآمدی والدین با رفتارهای مشکل‌زا رابطه منفی معناداری وجود دارد؛ همچنین مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار بود.
نتیجه گیری: به طور کلی می‌توان گفت خانواده نقش مهمی در تحمل اثرات حادثه یا بیماری یکی از اعضای خانواده به خصوص کودکان دارای اختلالات طیف اتیسم دارد لذا والدین باید سعی کنند تا عوامل روانشانسی مثبت را در خود افزایش دهند تا در مراقبت از کودکان خود بیشتر کمک کننده باشند.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های توصیفی و دارای الگوی همبستگی است. جامعه آماری شامل مادران کودکان دارای اختلال طیف اتیسم شهر شیراز بود که روش نمونه‌گیری به صورت در دسترس بود. در این پژوهش تمام کودکان دارای اختلال طیف اتیسم که حداقل به مدت یک سال در حال آموزش در مراکز اتیسم بودند را شامل می‌شود و تمام اعضای نمونه توسط متخصص تشخیص اتیسم دریافت کرده‌اند، بود. پرسشنامه‌های استفاده شده در این پژوهش شامل مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۰)، سنجش خودکارآمدی والدگری نومکا و همکاران (۱۹۹۶) و پرسشنامه پذیرش و عمل بود و همکاران بود.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد که بین پذیرش و عمل با خودکارآمدی والدین و نیز بین مهارت‌های اجتماعی با مهارت‌های اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین خودکارآمدی والدین با رفتارهای مشکل‌زا رابطه منفی معناداری وجود دارد؛ همچنین مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار بود.
نتیجه گیری: به طور کلی می‌توان گفت خانواده نقش مهمی در تحمل اثرات حادثه یا بیماری یکی از اعضای خانواده به خصوص کودکان دارای اختلالات طیف اتیسم دارد لذا والدین باید سعی کنند تا عوامل روانشانسی مثبت را در خود افزایش دهند تا در مراقبت از کودکان خود بیشتر کمک کننده باشند.
واژه‌های کلیدی: خودکارآمدی والدین، انعطاف پذیری روانشناختی، مهارت‌های ارتباطی-اجتماعی، عملکرد رفتاری
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
