جلد ۳۰، شماره ۷ - ( ۷-۱۴۰۲ )
جلد ۳۰ شماره ۷ صفحات ۱۰-۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.TABRIZ.REC.1398.104
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saeifar F, Momen Maragheh S, Ghaedi E, Khademi S M, Dabirifar S, Soltanzade H. Investigation of rs7903146 Polymorphism in TCF7L2 Gene in Patients with Type 2 Diabetes. RJMS 2023; 30 (7) :1-10
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7784-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7784-fa.html
ساعی فر فهیمه، مومن مراغه سالار، قائدی الهام، خادمی سید محمد متین، دبیری‌فر سعید، سلطان‌زاده حسین. بررسی پلی مورفیسم rs۷۹۰۳۱۴۶ در ژن TCF۷L۲ در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲. مجله علوم پزشکی رازی. ۱۴۰۲; ۳۰ (۷) :۱-۱۰
فهیمه ساعی فر 
، سالار مومن مراغه ، الهام قائدی ، سید محمد متین خادمی ، سعید دبیری‌فر ، حسین سلطان‌زاده*
، سالار مومن مراغه ، الهام قائدی ، سید محمد متین خادمی ، سعید دبیری‌فر ، حسین سلطان‌زاده*
گروه ژنتیک، دانشگاه علوم پزشکی مراغه، آذربایجان شرقی؛ گروه ژنتیک، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، آذربایجان شرقی، ایران ، Hossein4040@gmail.com
چکیده: (۶۲۱ مشاهده)
زمینه و هدف: پلیمورفیسم rs7903146در ژن TCF7L2 شایعترین پلی مورفیسمی مرتبط با دیابت نوع ۲ است؛ بنابراین هدف از این مطالعه بررسی همراهی پلی مورفیسم rs7903146 در ژن TCF7L2با دیابت نوع دو در جمعیت استان آذربایجان شرقی بود.
روشکار: تعداد 101 نمونه خونی از افراد بیمار مبتلا به دیابت و 101 نمونه خونی از افراد سالم جمعآوری شد. بعد از استخراج DNA از تمامی نمونهها و کیفیت سنجی نمونهها با پرایمر اختصاصی، PCR و الکتروفورز انجام گرفت. در نهایت با آنزیم محدود کننده Rsal محصولات PCR، تیمار شده و دوباره الکتروفورز گردید و پلیمورفیسم هدف بررسی شد.
یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپها به صورت 7/33TT=، 8/16 CC= و 5/49CT= (درصد) برای افراد سالم به دست آمد و در افراد بیمار نیز فراوانی ژنوتیپها به صورت 43TT=، 14CC= و 43TC= (درصد) محاسبه گردید. درصد آلل T نیز در افراد سالم و بیمار به ترتیب 1/42 درصد و 5/64 درصد و درصد آلل C در افراد سالم و بیمار به ترتیب 9/57 درصد و 5/35 درصد گزارش شد.
نتیجه‌گیری: احتمالاً بین پلیمورفیسم rs7903146 در ژن TCF7L2و ابتلا به دیابت ارتباط وجود داشته باشد. بنابراین با مطالعات بیشتر در این زمینه می‌توان به نتایج دقیقتر رسید و تشخیص احتمال ابتلا به دیابت را در جمعیت‌های مختلف بررسی کرد.
روشکار: تعداد 101 نمونه خونی از افراد بیمار مبتلا به دیابت و 101 نمونه خونی از افراد سالم جمعآوری شد. بعد از استخراج DNA از تمامی نمونهها و کیفیت سنجی نمونهها با پرایمر اختصاصی، PCR و الکتروفورز انجام گرفت. در نهایت با آنزیم محدود کننده Rsal محصولات PCR، تیمار شده و دوباره الکتروفورز گردید و پلیمورفیسم هدف بررسی شد.
یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپها به صورت 7/33TT=، 8/16 CC= و 5/49CT= (درصد) برای افراد سالم به دست آمد و در افراد بیمار نیز فراوانی ژنوتیپها به صورت 43TT=، 14CC= و 43TC= (درصد) محاسبه گردید. درصد آلل T نیز در افراد سالم و بیمار به ترتیب 1/42 درصد و 5/64 درصد و درصد آلل C در افراد سالم و بیمار به ترتیب 9/57 درصد و 5/35 درصد گزارش شد.
نتیجه‌گیری: احتمالاً بین پلیمورفیسم rs7903146 در ژن TCF7L2و ابتلا به دیابت ارتباط وجود داشته باشد. بنابراین با مطالعات بیشتر در این زمینه می‌توان به نتایج دقیقتر رسید و تشخیص احتمال ابتلا به دیابت را در جمعیت‌های مختلف بررسی کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
