جلد 29، شماره 10 - ( 10-1401 )
جلد 29 شماره 10 صفحات 23-10 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shamsi S, Ebrahimi moghadam H, Abolmaali Alhoseini K. Presenting the Model of Structural Equations for Predicting Psychological Distress Based on Mindfulness and Personality Traits with the Mediating Role of Health-Related Quality of Life in Patients with Multiple Sclerosis. RJMS 2022; 29 (10) :10-23
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7772-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7772-fa.html
شمسی سمیه، ابراهیمی مقدم حسین، ابوالمعالی الحسینی خدیجه. ارائه مدل پیش بینی پریشانی روانشناختی بر اساس ذهن آگاهی و ویژگیهای شخصیتی با نقش میانجی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به اسکلروزیس. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (10) :10-23
استادیار، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران ، hem_psy@yahoo.com
چکیده: (909 مشاهده)
زمینه و هدف: در بیماران مبتلا به اسکلروزیس چندگانه، بهبود کیفیت زندگی برای افزایش طول عمر اهمیت دارد. لذا هدف از این پژوهش پیش بینی پریشانی روانشناختی بر اساس ذهن آگاهی و ویژگیهای شخصیتی با نقش میانجی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به اسکلروزیس چندگانه بود.
روش کار: جامعه آماری این مطالعه توصیفی- همبستگی شامل کلیه بیماران مبتلا به اسکلروزیس چندگانه مراجعه کننده به انجمن ام اس شهر تهران مشغول به تحصیل در سال 1400-1399 بود و به شیوه نمونهگیری غیرتصادفی در دسترس (شیوه آنلاین) 400 نفر انتخاب و به پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر و همکاران (2003)، پرسشنامه ذهن آگاهی پنج عاملی بائر و همکاران (2006)، پرسشنامه شخصیت زاکرمن-کلمن زاکرمن (2002) و پرسشنامه کیفیت زندگی بهداشت جهانی نسخه کوتاه (2004) پاسخ دادند. سپس الگوی پیشنهادی از طریق مدل معادلات ساختاری تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که مسیرهای مستقیم ذهن آگاهی، اضطراب/ روانرنجورخویی، مردم آمیزی، فعالیت و پرخاشگری/ خصومت بر پریشانی روانشناختی معنادار بودند. اما مسیر مستقیم هیجان‌طلبی/ تکانشی بر پریشانی روانشناختی معنادار نبود. همچنین اثرات غیرمستقیم ذهن آگاهی، اضطراب/ روانرنجورخویی، هیجان‌طلبی/ تکانشی و پرخاشگری/ خصومت از طریق نقش میانجی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بر پریشانی روانشناختی معنادار بود. اما اثرات غیرمستقیم مردم آمیزی و فعالیت از طریق نقش میانجی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بر پریشانی روانشناختی معنادار نبود. مدل ساختاری پژوهش برازش مطلوبی داشت.
نتیجه‌گیری: به طور کلی میتوان بیان داشت که نتایج این مطالعه گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به اسکلروزیس چندگانه میباشد.
روش کار: جامعه آماری این مطالعه توصیفی- همبستگی شامل کلیه بیماران مبتلا به اسکلروزیس چندگانه مراجعه کننده به انجمن ام اس شهر تهران مشغول به تحصیل در سال 1400-1399 بود و به شیوه نمونهگیری غیرتصادفی در دسترس (شیوه آنلاین) 400 نفر انتخاب و به پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر و همکاران (2003)، پرسشنامه ذهن آگاهی پنج عاملی بائر و همکاران (2006)، پرسشنامه شخصیت زاکرمن-کلمن زاکرمن (2002) و پرسشنامه کیفیت زندگی بهداشت جهانی نسخه کوتاه (2004) پاسخ دادند. سپس الگوی پیشنهادی از طریق مدل معادلات ساختاری تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که مسیرهای مستقیم ذهن آگاهی، اضطراب/ روانرنجورخویی، مردم آمیزی، فعالیت و پرخاشگری/ خصومت بر پریشانی روانشناختی معنادار بودند. اما مسیر مستقیم هیجان‌طلبی/ تکانشی بر پریشانی روانشناختی معنادار نبود. همچنین اثرات غیرمستقیم ذهن آگاهی، اضطراب/ روانرنجورخویی، هیجان‌طلبی/ تکانشی و پرخاشگری/ خصومت از طریق نقش میانجی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بر پریشانی روانشناختی معنادار بود. اما اثرات غیرمستقیم مردم آمیزی و فعالیت از طریق نقش میانجی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بر پریشانی روانشناختی معنادار نبود. مدل ساختاری پژوهش برازش مطلوبی داشت.
نتیجه‌گیری: به طور کلی میتوان بیان داشت که نتایج این مطالعه گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به اسکلروزیس چندگانه میباشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
