جلد 29، شماره 6 - ( 6-1401 )
جلد 29 شماره 6 صفحات 198-188 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1399.124
Clinical trials code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karami H, Farzaneh Hesari A, Farzanegi P. The Effect of Two Different Intensities of Interval Training with Alpha Lipoic Acid Consumption on the Expression of mfn Gene in Heart Tissue of Rats with Hypertension. RJMS 2022; 29 (6) :188-198
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7616-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7616-fa.html
کرمی هادی، فرزانه حصاری امین، فرزانگی پروین. اثر دو شدت مختلف تمرین تناوبی همراه مصرف آلفا لیپوئیک اسید بر بیان ژن MFN بافت قلب موش‌های دارای پرفشار خونی. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (6) :188-198
استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران ، af.hessari@gmail.com
چکیده: (970 مشاهده)
زمینه و هدف: پرفشارخونی به دلیل ایجاد خطرات قلبی عروقی و بیماریهای کلیوی، از مهم‌ترین معضلات سلامت عمومی است. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین اثر دو شدت مختلف تمرین تناوبی همراه مصرف آلفا لیپوئیک اسید بر بیان ژن MFN بافت قلب موش موش‌های دارای پرفشارخونی بود.
روش کار: برای انجام این تحقیق تجربی 35 سر موش نر نژاد ویستار، هشت هفتهای و وزن 190 تا 220 گرم انتخاب و پس از یک هفته آشناسازی، 5 موش به صورت تصادفی به عنوان گروه سالم جدا شده و 30 موش باقیمانده دچار پرفشارخونی شده و بصورت تصادفی در شش گروه: کنترل، تمرین تناوبی متوسط، تمرین تناوبی شدید، مکمل آلفا لیپوئیک اسید، مکمل+ تمرین تناوبی شدید، مکمل+ تمرین تناوبی متوسط تقسیم شدند. برای القای پرفشارخونی، محلول ال نیترو آرژنین متیل استر با دوز 40 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز و به مدت سه هفته بصورت خوراکی استفاده شد. برنامه تمرینی تناوبی با شدت بالا و متوسط به مدت شش هفته و پنج جلسه در هفته اجرا شد. به منظور مکملدهی، روزانه ﻣﯿﺰان 20 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موش‌ها مکمل آلفالیپوئیک اسید لیپوزومال در متیل سلولز حل شده و یک ساعت بعد از تمرین بصورت گاواژ به موش‌ها داده شد. بیان ژن mfn2 از روش real-time PCR اندازهگیری گردید.
یافته‌ها: سطح mfn2 در گروه دیابتی نسبت به گروه سالم کاهش معنی‌داری داشت (018/0P=). آلفالیپوئیک اسید (008/0P=) و تمرین تناوبی شدید+آلفالیپوئیک اسید (014/0P=) و تمرین تناوبی شدید+آلفالیپوئیک اسید (039/0P=) سطح mfn2 را به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه دیابت افزایش دادند.
نتیجه گیری: فشارخون با کاهش بیان ژن mfn2 بافت قلب همراه است و تمرین تناوبی به همراه مکمل آلفالیپوئیک اسید احتمالاً مداخله مؤثر در افزایش mfn2 بافت قلب در فشارخون در نظر گرفته می‌شود.
روش کار: برای انجام این تحقیق تجربی 35 سر موش نر نژاد ویستار، هشت هفتهای و وزن 190 تا 220 گرم انتخاب و پس از یک هفته آشناسازی، 5 موش به صورت تصادفی به عنوان گروه سالم جدا شده و 30 موش باقیمانده دچار پرفشارخونی شده و بصورت تصادفی در شش گروه: کنترل، تمرین تناوبی متوسط، تمرین تناوبی شدید، مکمل آلفا لیپوئیک اسید، مکمل+ تمرین تناوبی شدید، مکمل+ تمرین تناوبی متوسط تقسیم شدند. برای القای پرفشارخونی، محلول ال نیترو آرژنین متیل استر با دوز 40 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز و به مدت سه هفته بصورت خوراکی استفاده شد. برنامه تمرینی تناوبی با شدت بالا و متوسط به مدت شش هفته و پنج جلسه در هفته اجرا شد. به منظور مکملدهی، روزانه ﻣﯿﺰان 20 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موش‌ها مکمل آلفالیپوئیک اسید لیپوزومال در متیل سلولز حل شده و یک ساعت بعد از تمرین بصورت گاواژ به موش‌ها داده شد. بیان ژن mfn2 از روش real-time PCR اندازهگیری گردید.
یافته‌ها: سطح mfn2 در گروه دیابتی نسبت به گروه سالم کاهش معنی‌داری داشت (018/0P=). آلفالیپوئیک اسید (008/0P=) و تمرین تناوبی شدید+آلفالیپوئیک اسید (014/0P=) و تمرین تناوبی شدید+آلفالیپوئیک اسید (039/0P=) سطح mfn2 را به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه دیابت افزایش دادند.
نتیجه گیری: فشارخون با کاهش بیان ژن mfn2 بافت قلب همراه است و تمرین تناوبی به همراه مکمل آلفالیپوئیک اسید احتمالاً مداخله مؤثر در افزایش mfn2 بافت قلب در فشارخون در نظر گرفته می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
