جلد 29، شماره 6 - ( 6-1401 )
جلد 29 شماره 6 صفحات 187-178 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است
Ethics code: IR.IAU.SHK.REC.1400.012
Clinical trials code: ----
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zadafshar B, Sharifi T, Ahmadi R, Chorami M. Comparison the of Effect of Emotion-Oriented and Existential Group Therapy on the Defense Mechanisms of Victims of Child Sexual Abuse in Isfahan. RJMS 2022; 29 (6) :178-187
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7445-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7445-fa.html
زادافشار بهراد، شریفی طیبه، احمدی رضا، چرامی مریم. مقایسه تأثیر گروه‌درمانی هیجان مدار و وجودی بر مکانیسم‌های دفاعی قربانیان آزار جنسی کودکی شهر اصفهان. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (6) :178-187
مقایسه تأثیر گروه‌درمانی هیجان مدار و وجودی بر مکانیسم‌های دفاعی قربانیان آزار جنسی کودکی شهر اصفهان
دانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران ، sharifi_ta@yahoo.com
چکیده: (1293 مشاهده)
زمینه و هدف: کودک‌آزاری پیامدهای کوتاه مدت و بلند مدت مخربی بر روی کودک دارد. هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه تأثیر گروه‌درمانی هیجان مدار و وجودی بر مکانیسم‌های دفاعی قربانیان آزار جنسی کودکی شهر اصفهان بود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی حاضر که با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری و گروه کنترل انجام شد از بین افرادی با سابقه قربانی شدن توسط هرگونه آزار جنسی در کودکی که به مراکز روانشناسی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند تعداد 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب شده و به‌طور تصادفی به سه گروه‌درمانی هیجان مدار، وجودی و کنترل تقسیم شدند. پس از تکمیل فرم رضایتنامه آزمودنیهای گروههای آزمایش 8 جلسه مداخلات مربوط به خود را دریافت کردند. از آمار توصیفی، آزمون شاپیروویلک و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هیچ یک از دو روش درمانی بر مکانیسم‌های دفاعی رشد نیافته، رشد یافته و روان آزرده قربانیان آزار جنسی کودکی شهر اصفهان تأثیر معناداری نداشته‌اند (05/0<P)؛ اما بین مراحل اندازهگیری تفاوت معناداری وجود دارد که نشان‌دهنده تأثیر هر دو مداخله بر متغیرهای تحقیق میباشد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق توصیه میشود قربانیان آزار جنسی کودکی با مشورت درمانگر از دو نوع مداخله استفاده کنند.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی حاضر که با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری و گروه کنترل انجام شد از بین افرادی با سابقه قربانی شدن توسط هرگونه آزار جنسی در کودکی که به مراکز روانشناسی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند تعداد 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب شده و به‌طور تصادفی به سه گروه‌درمانی هیجان مدار، وجودی و کنترل تقسیم شدند. پس از تکمیل فرم رضایتنامه آزمودنیهای گروههای آزمایش 8 جلسه مداخلات مربوط به خود را دریافت کردند. از آمار توصیفی، آزمون شاپیروویلک و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هیچ یک از دو روش درمانی بر مکانیسم‌های دفاعی رشد نیافته، رشد یافته و روان آزرده قربانیان آزار جنسی کودکی شهر اصفهان تأثیر معناداری نداشته‌اند (05/0<P)؛ اما بین مراحل اندازهگیری تفاوت معناداری وجود دارد که نشان‌دهنده تأثیر هر دو مداخله بر متغیرهای تحقیق میباشد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق توصیه میشود قربانیان آزار جنسی کودکی با مشورت درمانگر از دو نوع مداخله استفاده کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
