جلد 29، شماره 11 - ( 11-1401 )
جلد 29 شماره 11 صفحات 78-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.SBMU.RETECH.REC.1399.380
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rezaei S, Khalatbari J, Kalhornia Golkar M, Tajeri B. The Effectiveness of Compassion-Focused Therapeutic Approach on Resilience, Psychological Well-Being and Quality of Life of HIV+ Patients. RJMS 2023; 29 (11) :68-78
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7312-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7312-fa.html
رضائی شیوا، خلعتبری جواد، کلهرنیا گلکار مریم، تاجری بیوک. اثر بخشی رویکرد درمانی متمرکز بر شفقت بر تاب آوری، بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به HIV+. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (11) :68-78
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران ، Javadkhalatbaripsy2@gmail.com
چکیده: (1004 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به آثار منفی روانی بیماری ایدز در بیماران مبتلا به این بیماری، این پژوهش با هدف اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر تاب آوری، بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی مبتلایان به HIV صورت گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر آزمایشی و از جمله طرح های پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران HIV+ مرکز بیماریهای رفتاری به تعداد ۳۳۰ نفر در سال ۱۳۹۷ بود که به روش نمونهگیری هدفمند تعداد 30 نفر از افرادی که ملاکهای ورود به پژوهش را داشتند و برای این پژوهش اعلام آمادگی کردند، وارد مطالعه شدند. داوطلبین به طور تصادفی در یک گروه ۱۵ نفره آزمایش و یک گروه ۱۵ نفره کنترل جایگزاری شدند. گروه های آزمایش تحت ۸ جلسه مداخله ۱۲۰ دقیقهای درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند. گروه گواه تا پایان جلسات هیچ مداخلهای دریافت نکرد. از تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: یافتهها حاکی از آن بود که درمان متمرکز بر شفقت، بر همه متغیرهای پژوهش شامل تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و بعد جسمانی و روانی کیفیت زندگی تأثیرگذار بوده است و در سطح ۰۰۱/۰ معنادار میباشند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان اذعان داشت که درمان متمرکز بر شفت می‌تواند به عنوان یک راهکار روان درمانی در بهبود سطح کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز بکار رود و چنین رویکرد درمانی به عنوان یک عامل غیردارویی می‌تواند در جهت سلامت روانی زندگی بیماران مبتلا به ایدز استفاده شود.
روش کار: پژوهش حاضر آزمایشی و از جمله طرح های پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران HIV+ مرکز بیماریهای رفتاری به تعداد ۳۳۰ نفر در سال ۱۳۹۷ بود که به روش نمونهگیری هدفمند تعداد 30 نفر از افرادی که ملاکهای ورود به پژوهش را داشتند و برای این پژوهش اعلام آمادگی کردند، وارد مطالعه شدند. داوطلبین به طور تصادفی در یک گروه ۱۵ نفره آزمایش و یک گروه ۱۵ نفره کنترل جایگزاری شدند. گروه های آزمایش تحت ۸ جلسه مداخله ۱۲۰ دقیقهای درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند. گروه گواه تا پایان جلسات هیچ مداخلهای دریافت نکرد. از تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: یافتهها حاکی از آن بود که درمان متمرکز بر شفقت، بر همه متغیرهای پژوهش شامل تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و بعد جسمانی و روانی کیفیت زندگی تأثیرگذار بوده است و در سطح ۰۰۱/۰ معنادار میباشند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان اذعان داشت که درمان متمرکز بر شفت می‌تواند به عنوان یک راهکار روان درمانی در بهبود سطح کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز بکار رود و چنین رویکرد درمانی به عنوان یک عامل غیردارویی می‌تواند در جهت سلامت روانی زندگی بیماران مبتلا به ایدز استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
