جلد 29، شماره 11 - ( 11-1401 )
جلد 29 شماره 11 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.SSRI.REC.1397.094
Ethics code: IR.SSRI.REC.1397.094
Clinical trials code: IR.SSRI.REC.1397.094
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Badi R, Ahmadi M, Agha fathi A, Molaie A. Compare the Effect of Two Training Methods on the Interleukin-15 and Neutrophil Count in Young Athletes. RJMS 2023; 29 (11) :1-11
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7095-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7095-fa.html
بادی رسول، احمدی مژگان، آقافتحی آمنه، مولایی امین. مقایسه تاثیر دو شیوه تمرین بر اینترلوکین-15 و میزان نوتروفیلها در ورزشکاران جوان. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (11) :1-11
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران ، mahmadi1376@gmail.com
چکیده: (742 مشاهده)
زمینه و هدف: بازی در زمینهای کوچک یکی از روشهای تمرینی است که میتواند نیازهای مسابقهای را شبیهسازی نماید. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دو شیوه تمرین بر اینترلوکین-15 و میزان نوتروفیلها در ورزشکاران جوان بود.
روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، تعداد 24 بازیکن فوتبال رده جوانان لیگ برتر استان تهران (15 تا 18سال) به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و در سه گروه کنترل، 2 در مقابل 2 و 4 در مقابل 4 تقسیم شدند. بازی 2 در مقابل 2 شامل هشت فعالیت دو دقیقهای با یک دقیقه استراحت بین هر دو دقیقه بازی در زمینی به ابعاد 20 در 25متر انجام شد. همچنین بازی 4 در مقابل 4 شامل چهار فعالیت چهار دقیقهای با دو دقیقه استراحت بعد از هر چهار دقیقه در زمینی به ابعاد 28 در 35 متر انجام شد. قبل و بعد از تمرین، سطوح پلاسمایی اینترلوکین-15 و تعداد نوتروفیلهای خون آزمودنیها اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمون t، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میزان IL-15 تنها پس از بازی 2 در مقابل 2 نسبت به قبل از تمرین بهطور معنیداری افزایش یافت (043/0P=). تعداد نوتروفیل در هر دو گروه تجربی نسبت به قبل از تمرین بهطور معنیداری افزایش یافت (001/0P=). بین دو گروه تجربی تفاوت معنیداری در تعداد نوتروفیلها مشاهده نشد (000/1P=).
نتیجه گیری: احتمالا پاسخ اینترلوکین-15 به شدت بالای تمرین میتواند در پاسخ به استرس ایمنی در پایداری پروتئین عضله و اکسیداسیون چربی برای تولید انرژی مهم باشد.
روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، تعداد 24 بازیکن فوتبال رده جوانان لیگ برتر استان تهران (15 تا 18سال) به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و در سه گروه کنترل، 2 در مقابل 2 و 4 در مقابل 4 تقسیم شدند. بازی 2 در مقابل 2 شامل هشت فعالیت دو دقیقهای با یک دقیقه استراحت بین هر دو دقیقه بازی در زمینی به ابعاد 20 در 25متر انجام شد. همچنین بازی 4 در مقابل 4 شامل چهار فعالیت چهار دقیقهای با دو دقیقه استراحت بعد از هر چهار دقیقه در زمینی به ابعاد 28 در 35 متر انجام شد. قبل و بعد از تمرین، سطوح پلاسمایی اینترلوکین-15 و تعداد نوتروفیلهای خون آزمودنیها اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمون t، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میزان IL-15 تنها پس از بازی 2 در مقابل 2 نسبت به قبل از تمرین بهطور معنیداری افزایش یافت (043/0P=). تعداد نوتروفیل در هر دو گروه تجربی نسبت به قبل از تمرین بهطور معنیداری افزایش یافت (001/0P=). بین دو گروه تجربی تفاوت معنیداری در تعداد نوتروفیلها مشاهده نشد (000/1P=).
نتیجه گیری: احتمالا پاسخ اینترلوکین-15 به شدت بالای تمرین میتواند در پاسخ به استرس ایمنی در پایداری پروتئین عضله و اکسیداسیون چربی برای تولید انرژی مهم باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
