جلد 28، شماره 7 - ( 7-1400 )
جلد 28 شماره 7 صفحات 25-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 22222222
Ethics code: 22222222
Clinical trials code: 2222222222
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fathi K, Shirmardi S, Mahar Z, Koraei A. Predicting Corona disease anxiety based on maladaptive schemas of abandonment, vulnerability to harm and disease, and perceived social support. RJMS 2021; 28 (7) :16-25
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6802-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6802-fa.html
فتحی کیهان، شیرمردی سارا، ماهار زینب، کرایی امین. پیشبینی اضطراب بیماری کرونا براساس طرحوارههای ناسازگار رهاشدگی، آسیب‌پذیری نسبت به ضرر و بیماری و حمایت اجتماعی ادراک شده. مجله علوم پزشکی رازی. 1400; 28 (7) :16-25
موسسه جهاد دانشگاهی خوزستان، اهواز، ایران ، keihan.fathi99@gmail.com
چکیده: (2499 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به اثرات جبران ناپذیر اپیدمی بیماری کرونا ویروس و عدم وجود هر گونه درمان یا پیشگیری قطعی و در نتیجه شیوع استرس و نگرانی زیاد در جامعه؛ هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش طرحوارههای ناسازگار رهاشدگی، آسیب‌پذیری نسبت به ضرر و بیماری و حمایت اجتماعی ادراک شده در اضطراب بیماری کرونا بود.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر را پرسنل شبکه بهداشت شهرستان داراب در سال 1399 تشکیل دادند که 200 نفر از آن‌ها با روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، 1998)، پرسشنامه طرحوارههای ناسازگار اولیه (یانگ، 2003) و مقیاس اضطراب بیماری کرونا (علی پور، 1399) استفاده شد. داده‌ها با روش رگرسیون همزمان و گام‌به‌گام و در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین طرحواره ناسازگار رهاشدگی، آسیب‌پذیری نسبت به ضرر و بیماری و ادراک حمایت دیگران با اضطراب بیماری کرونا رابطه معنی‌داری وجود دارد (001/0p<). از سوی دیگر رابطه بین ادراک حمایت خانواده و دوستان با اضطراب بیماری کرونا معنی دار نیست. همچنین مشخص شد که تقریباً 31% واریانس مربوط به متغیر اضطراب کرونا به وسیلهی متغیرهای پیشبین تبیین میشود. نهایتاً، از میان متغیرهای پیشبین، به ترتیب آسیب‌پذیری نسبت به ضرر و بیماری و طرحواره ناسازگار رهاشدگی بهترین پیشبینی کننده برای اضطراب بیماری کرونا کارکنان شبکه بهداشت است (001/0p<).
نتیجه‌گیری: بنابراین، در بررسی عوامل مؤثر در اضطراب مراجعان، توجه به طرحوارههای مذکور به مشاوران و روان شناسان پیشنهاد می‌گردد. همچنین، نقش دیگری مهم در سلامت در برنامه‌های آموزشی و درمانی در دوران شیوع بیماری کرونا در اولویت بگیرند.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر را پرسنل شبکه بهداشت شهرستان داراب در سال 1399 تشکیل دادند که 200 نفر از آن‌ها با روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، 1998)، پرسشنامه طرحوارههای ناسازگار اولیه (یانگ، 2003) و مقیاس اضطراب بیماری کرونا (علی پور، 1399) استفاده شد. داده‌ها با روش رگرسیون همزمان و گام‌به‌گام و در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین طرحواره ناسازگار رهاشدگی، آسیب‌پذیری نسبت به ضرر و بیماری و ادراک حمایت دیگران با اضطراب بیماری کرونا رابطه معنی‌داری وجود دارد (001/0p<). از سوی دیگر رابطه بین ادراک حمایت خانواده و دوستان با اضطراب بیماری کرونا معنی دار نیست. همچنین مشخص شد که تقریباً 31% واریانس مربوط به متغیر اضطراب کرونا به وسیلهی متغیرهای پیشبین تبیین میشود. نهایتاً، از میان متغیرهای پیشبین، به ترتیب آسیب‌پذیری نسبت به ضرر و بیماری و طرحواره ناسازگار رهاشدگی بهترین پیشبینی کننده برای اضطراب بیماری کرونا کارکنان شبکه بهداشت است (001/0p<).
نتیجه‌گیری: بنابراین، در بررسی عوامل مؤثر در اضطراب مراجعان، توجه به طرحوارههای مذکور به مشاوران و روان شناسان پیشنهاد می‌گردد. همچنین، نقش دیگری مهم در سلامت در برنامه‌های آموزشی و درمانی در دوران شیوع بیماری کرونا در اولویت بگیرند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
