جلد 28، شماره 9 - ( 9-1400 )
جلد 28 شماره 9 صفحات 67-58 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: رساله دکتری
Ethics code: 9801
Clinical trials code: نداره
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Talebifard H, Asgharpour H, Rezaeeshirazi R, Saiiari A. The effect of eight weeks of combined continuous aerobic training with inspiratory muscle training on maximal oxygen consumption, cardiac function indices and pulmonary volumes in patients with heart failure. RJMS 2021; 28 (9) :58-67
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6663-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6663-fa.html
طالبی فرد حمید، اصغرپور حبیب، رضایی شیرازی رضا، سیاری عبدالامیر. اثر هشت هفته ترکیب تمرین هوازی تداومی به همراه تمرین عضلات دمی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، شاخص های عملکردی قلب و حجم های ریوی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی. مجله علوم پزشکی رازی. 1400; 28 (9) :58-67
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران ، habibasgharpour@gmail.com
چکیده: (2385 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری نارسایی قلبی (HF) یکی از بیماری‌های شایع در جهان و ایران است که به دلیل ناهنجاری‌های ساختاری و عملکردی قلب موجب اختلال در عملکرد قلبی-تنفسی در این افراد می‌شود. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات هوازی به همراه تمرینات عضلات دمی بر علمکرد قلبی تنفسی در مردان مبتلا به HF بود.
روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 20 مرد مبتلا به HF به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 2 گروه تمرین وکنترل تقسیم شدند. مداخله تمرین شامل هشت هفته تمرین در سه جلسه از هفته بود. برنامه تمرین شامل تمرینات هوازی تداومی فزاینده با 85-40 درصد ضربان قلب ذخیره آزمودنی‌ها بود؛ تمرینات مقاومتی دمی نیز 5 دقیقه پس از تمرینات هوازی با شدت 70-40 درصد بار تمرینی اجرا شد.
یافته‌ها: پس از هشت هفته تمرین افزایش معنی‌داری در VO2Peak ، SV، EF، FVC و FEV1 و کاهش معنی‌داری در فشارخون سیستول و ضربان قلب استراحت در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد ولی تفاوت معنی‌داری در فشارخون دیاستول مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان گفت که تمرینات ترکیبی هوازی به همراه مقاومتی دمی روشی مؤثر برای بازتوانی و ارتقای عملکرد قلبی تنفسی و کاهش عوارض ریوی و قلبی در این بیماران می‌باشد.
روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 20 مرد مبتلا به HF به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 2 گروه تمرین وکنترل تقسیم شدند. مداخله تمرین شامل هشت هفته تمرین در سه جلسه از هفته بود. برنامه تمرین شامل تمرینات هوازی تداومی فزاینده با 85-40 درصد ضربان قلب ذخیره آزمودنی‌ها بود؛ تمرینات مقاومتی دمی نیز 5 دقیقه پس از تمرینات هوازی با شدت 70-40 درصد بار تمرینی اجرا شد.
یافته‌ها: پس از هشت هفته تمرین افزایش معنی‌داری در VO2Peak ، SV، EF، FVC و FEV1 و کاهش معنی‌داری در فشارخون سیستول و ضربان قلب استراحت در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد ولی تفاوت معنی‌داری در فشارخون دیاستول مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان گفت که تمرینات ترکیبی هوازی به همراه مقاومتی دمی روشی مؤثر برای بازتوانی و ارتقای عملکرد قلبی تنفسی و کاهش عوارض ریوی و قلبی در این بیماران می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
