جلد 27، شماره 5 - ( 5-1399 )
جلد 27 شماره 5 صفحات 97-86 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.KHUISF. REC.1397.012
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nikneshan S, Golparvar M, Abedi A, nasri P, fatemeh F. The effectiveness of cognitive-behavioral play therapy (CBPT) and resiliency based play therapy on parenting stress in children with functional abdominal pain. RJMS 2020; 27 (5) :86-97
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5941-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5941-fa.html
نیک نشان شکوفه، گل پرور محسن، عابدی احمد، نصری پیمان، فاموری فاطمه. اثربخشی بازی درمانی شناختی-رفتاری و بازیدرمانی مبتنی بر تابآوری بر استرس والدینی کودکان مبتلا به درد شکمی عملکردی. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (5) :86-97
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران ، DRmgolparvar@hotmail.com
چکیده: (4008 مشاهده)
زمینه و هدف: کودکان مبتلا به درد شکمی اغلب زمینه افزایش استرس والدین را به دلیل اختلال خود فراهم میکنند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی شناختی-رفتاری و بازی درمانی مبتنی بر تابآوری بر استرس والدینی کودکان مبتلا به درد شکمی اجرا شد.
روش کار: این مطالعه یک پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. 24 کودک 5 تا 10 سال مبتلا به درد شکمی عملکردی به همراه مادرانشان در شهر اصفهان بهصورت هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه بازی درمانی و یک گروه کنترل (8 نفر برای هر گروه) گمارده شدند. پرسشنامه استرس والدینی بری و جونز (1995) برای سنجش متغیر وابسته در مراحل آزمایش استفاده شد. دو گروه بازی درمانی شناختی-رفتاری و بازی درمانی مبتنی بر تابآوری به مدت 8 جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. دادهها از طریق تحلیل واریانس اندازههای تکرار شده (مکرر) تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در استرس والدینی فقط بین بازیدرمانی مبتنی بر تابآوری با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد، ولی بین بازی درمانی شناختی-رفتاری با گروه کنترل و بین دو بازی درمانی با یکدیگر تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: بازیدرمانی مبتنی بر تابآوری در کاهش استرس والدینی مؤثر بود. بنابراین از این درمان میتوان برای بهبود استرس والدینی کودکان مبتلا به درد شکمی عملکردی در مراکز درمانی استفاده کرد.
روش کار: این مطالعه یک پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. 24 کودک 5 تا 10 سال مبتلا به درد شکمی عملکردی به همراه مادرانشان در شهر اصفهان بهصورت هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه بازی درمانی و یک گروه کنترل (8 نفر برای هر گروه) گمارده شدند. پرسشنامه استرس والدینی بری و جونز (1995) برای سنجش متغیر وابسته در مراحل آزمایش استفاده شد. دو گروه بازی درمانی شناختی-رفتاری و بازی درمانی مبتنی بر تابآوری به مدت 8 جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. دادهها از طریق تحلیل واریانس اندازههای تکرار شده (مکرر) تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در استرس والدینی فقط بین بازیدرمانی مبتنی بر تابآوری با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد، ولی بین بازی درمانی شناختی-رفتاری با گروه کنترل و بین دو بازی درمانی با یکدیگر تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: بازیدرمانی مبتنی بر تابآوری در کاهش استرس والدینی مؤثر بود. بنابراین از این درمان میتوان برای بهبود استرس والدینی کودکان مبتلا به درد شکمی عملکردی در مراکز درمانی استفاده کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
