جلد 26، شماره 9 - ( 9-1398 )
جلد 26 شماره 9 صفحات 87-78 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bagherifard A, Najd Mazhar F, Mirzaei A. Two stage treatment of old perilunate fracture dislocation using external fixator. RJMS 2019; 26 (9) :78-87
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5788-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5788-fa.html
باقری فرد ابوالفضل، نجدمظهر فرید، میرزائی علیرضا. درمان دو مرحله‌ای شکستگی – دررفتگی‌های پری لونیت مزمن با استفاده از اکسترنال فیکساتور. مجله علوم پزشکی رازی. 1398; 26 (9) :78-87
دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، najdmazhar.f@iums.ac.ir
چکیده: (3024 مشاهده)
زمینه و هدف: دررفتگی پری لونیت و شکستگی - دررفتگی پری لونیت آسیب‌های نادری هستند. درمان موارد مزمن و درمان نشده این آسیب‌ها می‌تواند مشکل و چالش بر‌انگیز باشد. در این مطالعه نتایج استفاده از روش دو مرحله‌ای که بر پایه کارگذاری یک اکسترنال فیکساتور با قابلیت دیسترکشن (مرحله اول) و انجام جراحی باز بعد از سه الی چهار هفته (مرحله دوم) است در این بیماران مورد بررسی قرار گرفت.
روش کار: تعداد 7 بیمار که با روش دو مرحله‌ای مورد درمان قرار گرفتند در این مطالعه گذشته‌نگر وارد شدند. معیارهای ارزیابی نتیجه شامل: ارزیابی درد با استفاده از مقیاس Visual Analogue Scale (VAS)، ارزیابی عملکرد مچ دست با استفاده از مقیاس ) Disabilities of the Arm, Shoulder, and Hand (DASH، ارزیابی قدرت Grip و Pinch و ارزیابی دامنه حرکتی مفصل رادیوکارپال و همین‌طور آرتروز در مفاصل رادیوکارپال و مید کارپال مچ بود.
یافته‌ها: متوسط زمان گذشته از آسیب 9/4±7 ماه بود. مدت زمان پیگیری بیماران به طور متوسط 7/10±8/16 ماه بود. قدرت Grip دست درگیر بطور متوسط 1/82 دست سالم بود. قدرت Pinch دست درگیر به طور متوسط 5/82 درصد دست سالم بود. دامنه حرکتی مفصل رادیوکارپال دست درگیر در فلکسیون/ اکستنسیون بطور متوسط 6/49 درصد دست سالم و در انحراف به سمت اولنار/رادیال 6/64 درصد دست سالم بود. میانگین VAS و DASH بیماران به ترتیب 1/4 و 5/28 بود. جوش نخوردگی اسکافوئید و آرتروز مفصل رادیوکارپال هر کدام در یک بیمار دیده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج قابل قبول بیماران این مطالعه، استفاده از روش دو مرحله‌ای در درمان بیماران با آسیب‌های پری لونیت قدیمی توصیه می‌شود.
روش کار: تعداد 7 بیمار که با روش دو مرحله‌ای مورد درمان قرار گرفتند در این مطالعه گذشته‌نگر وارد شدند. معیارهای ارزیابی نتیجه شامل: ارزیابی درد با استفاده از مقیاس Visual Analogue Scale (VAS)، ارزیابی عملکرد مچ دست با استفاده از مقیاس ) Disabilities of the Arm, Shoulder, and Hand (DASH، ارزیابی قدرت Grip و Pinch و ارزیابی دامنه حرکتی مفصل رادیوکارپال و همین‌طور آرتروز در مفاصل رادیوکارپال و مید کارپال مچ بود.
یافته‌ها: متوسط زمان گذشته از آسیب 9/4±7 ماه بود. مدت زمان پیگیری بیماران به طور متوسط 7/10±8/16 ماه بود. قدرت Grip دست درگیر بطور متوسط 1/82 دست سالم بود. قدرت Pinch دست درگیر به طور متوسط 5/82 درصد دست سالم بود. دامنه حرکتی مفصل رادیوکارپال دست درگیر در فلکسیون/ اکستنسیون بطور متوسط 6/49 درصد دست سالم و در انحراف به سمت اولنار/رادیال 6/64 درصد دست سالم بود. میانگین VAS و DASH بیماران به ترتیب 1/4 و 5/28 بود. جوش نخوردگی اسکافوئید و آرتروز مفصل رادیوکارپال هر کدام در یک بیمار دیده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج قابل قبول بیماران این مطالعه، استفاده از روش دو مرحله‌ای در درمان بیماران با آسیب‌های پری لونیت قدیمی توصیه می‌شود.
فهرست منابع
1. منبع به زبان فارسی نداریم
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
