دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران ، hoseinsazgar@yahoo.com
چکیده: (2287 مشاهده)
زمینه و هدف: ژن PAX4 فاکتورهای رونویسی حیاتی را برای تکوین و تمایز سلولی رمزگذاری میکنند. PAX4 برای تولید اجداد سلولی جزایر پانکراس و تمایز آنها به سلولهای بتا ضروری است. عملکرد صحیح این ژن نه تنها در تکوین بلکه در بقا و ترمیم سلولهای بتا نیز ضروری است و جهشهای موجود در آن با دیابت نوع یک و دو همراه است. در همین راستا مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تیمول بر بیان ژن PAX4 در موشهای دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی و اجرا شد.
روش کار: در این مطالعه مورد-شاهدی 42 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به طور تصادفی در 7 گروه شش تایی توزیع شدند. گروه A: گروه شاهد سالم، گروه B: هر سه روز یک بار طی یک ماه در هر نوبت 160 میلیگرم بر کیلوگرم تیمول به صورت گاواژ دریافت میکنند، گروه C: دیابتی شده با استرپتوزوتوسین است و گروه کنترل منفی (شاهد دیابتی)، گروه D: داروی کاهنده ی قند خون (متفورمین) به مقدار 80 میلی گرم برکیلو گرم به صورت گاواژ دریافت میکنند، گروه E و G و F گروه تیمار هستند که به ترتیب 40، 80 و 160 میلی گرم بر کیلو گرم تیمول به صورت گاواژ دریافت میکنند. جهت بررسی تغییر بیان ژن PAX4 از تکنیک Real Time – PCR استفاده شد. آنالیز اطلاعات مربوطه با استفاده از نرمافزار SPSS V.22صورت گرفت و از آزمون آنالیز واریانس جهت مقایسه آماری نمونهها استفاده شد.
یافتهها: مطالعه حاضر نشان داد که بیان ژن PAX4 در موشهای دیابتی تیمار شده با دوزهای مختلف تیمول دارای تفاوت معنی داری نسبت به گروه دیابتی شاهد میباشد (001/0>p). بنابراین استفاده از ماده مؤثره تیمول سبب افزایش بیان ژن PAX4 در سلولهای بتای پانکراس در رتهای دیابتی شده که این افزایش بیان به صورت وابسته به دوز بود.
نتیجهگیری: تیمول میتواند با افزایش بیان PAX4 و کاهش غلظت گلوکز خون به بهبود بیماری در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس در نظر گرفته شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیوشیمی