جلد 26، شماره 11 - ( 11-1398 )
جلد 26 شماره 11 صفحات 86-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jahanbakhshian N, Rasouli M, Tajikesaeili A, Sarrami Foroshani G. Comparison of the effect of group therapy based on family systems theory and short-term object relations couple therapy on the women’s marital adjustment. RJMS 2020; 26 (11) :73-86
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5666-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5666-fa.html
جهانبخشیان نیره، رسولی محسن، تاجیک اسمعیلی عزیزاله، صرامی فروشانی غلامرضا. مقایسه ی تأثیر گروه درمانی مبتنی بر نظام های خانواده ی بوئن و زوج درمانی کوتاه مدت روابط ابژه بر افزایش سازگاری زناشویی زنان. مجله علوم پزشکی رازی. 1398; 26 (11) :73-86
دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، N.jahanbakhshian@yahoo.com
چکیده: (3209 مشاهده)
زمینه و هدف: سازگاری زناشویی اثرات چشمگیر و پایداری بر سلامت جسمی و بهزیستی روانشناختی افراد متأهل می‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر نظریه نظام‌های خانواده و زوج درمانی کوتاه مدت روابط ابژه بر سازگاری زناشویی زنان انجام گرفت.
روش کار: روش پژوهش شبه آزمایشی و با بهره گیری از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان دارای تعارض مراجعه کننده به مراکز خدمات مشاوره و روانشناسی شهر تهران در سال 1397 بودند. از بین داوطلبان، 36 نفر با روش نمونه‌‌گیری در دسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در این پژوهش مقیاس سازگاری دوتایی تجدید نظر شده باسبی و همکاران (RDAS) بود که هر سه گروه به این مقیاس در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه پاسخ دادند. برای گروه آزمایش اول مداخله گروه درمانی مبتنی بر نظریه نظام‌های خانواده و برای گروه دوم مداخله گروه درمانی مبتنی بر زوج درمانی کوتاه مدت روابط ابژه در 16 جلسه 120 دقیقه‌ای اجرا شد، درحالی که برای گروه کنترل مداخله‌ای ارائه نگردید. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 25 و روش‌های آمار توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیره یک راهه استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس نشان داد گروه درمانی مبتنی بر نظریه نظام‌های خانواده و زوج درمانی کوتاه مدت روابط ابژه به طور معناداری باعث افزایش سازگاری زناشویی زنان شده و نتایج در دوره پیگیری از ثبات لازم برخوردار بوده است (05/0>p)، ولی بین دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<p).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان از گروه درمانی مبتنی بر نظریه نظام‌های خانواده و زوج درمانی کوتاه مدت روابط ابژه در جهت افزایش سازگاری زناشویی زنان و حل تعارضات زوج‌ها استفاده کرد.
روش کار: روش پژوهش شبه آزمایشی و با بهره گیری از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان دارای تعارض مراجعه کننده به مراکز خدمات مشاوره و روانشناسی شهر تهران در سال 1397 بودند. از بین داوطلبان، 36 نفر با روش نمونه‌‌گیری در دسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در این پژوهش مقیاس سازگاری دوتایی تجدید نظر شده باسبی و همکاران (RDAS) بود که هر سه گروه به این مقیاس در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه پاسخ دادند. برای گروه آزمایش اول مداخله گروه درمانی مبتنی بر نظریه نظام‌های خانواده و برای گروه دوم مداخله گروه درمانی مبتنی بر زوج درمانی کوتاه مدت روابط ابژه در 16 جلسه 120 دقیقه‌ای اجرا شد، درحالی که برای گروه کنترل مداخله‌ای ارائه نگردید. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 25 و روش‌های آمار توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیره یک راهه استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس نشان داد گروه درمانی مبتنی بر نظریه نظام‌های خانواده و زوج درمانی کوتاه مدت روابط ابژه به طور معناداری باعث افزایش سازگاری زناشویی زنان شده و نتایج در دوره پیگیری از ثبات لازم برخوردار بوده است (05/0>p)، ولی بین دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<p).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان از گروه درمانی مبتنی بر نظریه نظام‌های خانواده و زوج درمانی کوتاه مدت روابط ابژه در جهت افزایش سازگاری زناشویی زنان و حل تعارضات زوج‌ها استفاده کرد.
واژه‌های کلیدی: گروه درمانی، نظریه ی نظام های خانواده، زوج درمانی کوتاه مدت روابط ابژه، سازگاری زناشویی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
