مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: با توجه به فراوانی بروز بیماری‌های آماسی دستگاه گوارش فوقانی و اثبات نقش هلیکوباکترپیلوری در پاتوژنز آنها، مطالعه‌ای جهت ارزیابی توانایی روشهای مختلف رنگ‌آمیزی در شناسایی این باکتری طراحی شد. روش بررسی: طی یک مطالعه تحلیلی ـ مقطعی، 50 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران که از علایم دستگاه گوارش فوقانی رنج می‌بردند، انتخاب شده و تحت اندوسکوپی قرار گرفتند. سپس نمونه‌های بیوپسی تهیه شده با 3 روش رنگ‌آمیزی شامل گیمسا، هماتوکسیلین و ائوزین معمولی(H&E=Haematoxylin and Eosin) و هماتوکسیلین و ائوزین با هماتوکسیلین طولانی مدت، رنگ شده و با استفاده از آزمون آماری مک‌نمار توانایی آنها جهت تشخیص هلیکوباکترپیلوری مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته‌ها: رنگ‌آمیزی گیمسا و H&E با هماتوکسیلین طولانی مدت در 27 بیمار(54% بیماران) و رنگ‌آمیزی H&E معمولی در 21 بیمار(42% بیماران)، H.pylori(Helicobacter Pylori) را نشان دادند. میزان همخوانی رنگ‌آمیزی گیمسا و H&E با هماتوکسیلین طولانی مدت، 100% بود در حالی که میزان همخوانی رنگ‌آمیزی H&E معمولی با این دو رنگ‌آمیزی، 88% و حساسیت آن، 77% بود. نتیجه‌گیری: رنگ‌آمیزی H&E با هماتوکسیلین طولانی مدت دارای حساسیتی معادل رنگ‌آمیزی گیمسا است و به علت سهولت انجام کار و عدم نیاز به رنگ‌آمیزی اضافی، جهت تشخیص سایر موارد پاتولوژیک، جایگزین مناسبی برای رنگ‌آمیزی‌های H&E و گیمسا محسوب می‌شود. ‌