مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: دیافراگم اصلی‌ترین عضله در سیستم تنفسی است، پارگی دیافراگم می‌تواند در زمینه ترومای بلانت، نافذ و یا به دنبال اقدامات پزشکی رخ دهد. حدوداً 8/0-6/1% از بیماران ترومای بلانت مشکوک به پارگی دیافراگم می‌باشند. پارگی دیافراگم به دنبال تروما یک اتفاق نادر بالینی است که اغلب مخفی مانده و از تشخیص دور می‌ماند، از این رو عوارض ناشی از پارگی دیافراگم به علت فتق های دیافراگمی موربیدیتی و مورتالیته فراوانی به همراه داشته است.
معرفی مورد: در این گزارش، آقای 53 ساله‌ای معرفی می‌شود که 5 سال قبل برای وی ترومای بلانت، رخ داده و طی این مدت تشخیص داده نشده بود و سال‌ها با شکایت تنگی نفس مکرراً به پزشک مراجعه نموده و درمان دارویی دریافت کرده بود. در آخرین مراجعه بیمار به پزشک به علت درد شکم گرافی‌های شکمی در خواست شده که در آن تصویر کولون که در سمت چپ به داخل فضای توراکس راه پیدا کرده، مشاهده شده است و در نهایت تحت لاپاراتومی و توراکوتومی قرار گرفته است.
نتیجه‌گیری: هرنی دیافراگماتیک تروماتیک می‌تواند سال ها بعد از رخ دادن تروما خود را نشان داده و بدون علامت باقی بماند. بنابراین با توجه به ناشایع بودن پارگی دیافراگم و تشخیص مشکل این بیماری، داشتن شک بالینی قوی، دقت در معاینه، انجام گرافی‌های سریال و به موقع، تبحر و دقت کافی در اکسپلور کامل شکم می‌تواند به تشخیص به هنگام این بیماری و جلوگیری از عوارض آن کمک نماید.