مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف:  آسیب به لیگامان صلیبی قدامی(ACL) اثرات زیان آوری بر روی ثبات پوسچرال و قدرت دارد و باعث به هم خوردن کنترل نوروماسکولار می گردد. مبتلایان به آسیب ACL، بر اساس پاسخ به آسیب به دو گروه کوپر(coper) و غیرکوپر(Non- coper) تقسیم می شوند. بنابراین هدف مطالعه حاضر مقایسه قدرت عضلات اطراف زانو و ثبات پوسچرال دو گروه کوپر و غیرکوپر از افراد دچار پارگی ACL می باشد.

روش کار: در این مطالعه مورد شاهدی، 23 مرد ورزشکار دچار پارگی کامل ACL  و 12 مرد سالم ورزشکار که از لحاظ مشخصات دموگرافیکی با گروه ACL کاملا جور بودند، تحت ارزیابی قدرت ایزوکینتیکی و ثبات پوسچرال قرار گرفتند. ارزیابی ثبات پوسچرال از طریق سیستم تعادلی بایودکس در دو سطح(4 و 8) و ارزیابی قدرت در سرعت 60 درجه برثانیه و به شکل کانسنتریک با دستگاه ایزوکینتیک انجام شد.

یافته ها: هر دو گروه از افراد دچار پارگی ACL (کوپر و غیر کوپر) ثبات پوسچرال کمتری نسبت به افراد سالم داشتند، به طوری که افراد کوپر بیشترین تغییرات در ثبات پوسچرال را داشتند(05/0>p). اما در بررسی قدرت مشخص شد که قدرت عضله کوادریسپس افراد غیرکوپر کمتر از افراد سالم می باشد(00/0P=).

نتیجه گیری: افراد کوپر از لحاظ قدرت عضلانی و افراد غیرکوپر از لحاظ ثبات پوسچرال شباهت بیشتری به افراد سالم دارند.