مجله علوم پزشکی رازی

در این مطالعه اثرات تراتوژنیک رتینوئیک اسید( RA )، بر تکامل لوله عصبی موش، نژاد Balb.c ، مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به استفاده RA در ترکیبات دارویی و از طرفی اهمیت زیاد سیستم عصبی مرکزی، تاثیر تراتوژن دارو از دیدگاه ماکروسکوپی و میکروسکوپی مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور موشهای مورد مطالعه در گروههای دست نخورده (شاهد)، کنترل و 2 گروه تجربی قرار گرفتند.

در روز هشتم حاملگی به موشهای گروه تجربی، Al-trans RA محلول در( Dimethylsulfoxide ) DMSO در دوزهای mg/kg 60 و 40 و به موشهای گروه کنترل، فقط DMSO به روش داخل صفاقی تزریق شد.

گروه شاهد هیچ‌گونه ماده‌ای دریافت نکردند. روز صفر حاملگی، زمان پیدایش پلاک واژینال تعیین گردید. سپس در روز دهم حاملگی با انجام عمل سزارین جنینها خارج و مورد بررسی قرار گرفتند. شاخصهای ماکروسکوپی شامل بررسی شکل ظاهری، اندازه و تعداد جنینها و شاخصهای میکروسکوپی شامل بررسی تکامل لوله عصبی، تغییرات سلولهای نورواپی‌تلیال و ارزیابی مورفومتری لوله عصبی بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که RA موجب ناهنجاریهای Craniofacial و کاهش اندازه و تعداد جنینها در گروههای تجربی می‌گردد که با افزایش دوز RA رابطه مستقیم دارد. همچنین با دوز mg/kg 40 در برخی از نمونه‌ها و با دوز mg/kg 60 در کلیه نمونه‌ها عدم انسداد لوله عصبی مشاهده گردید. همچنین تغییرات سلولی و پراکندگی با افزایش دوز شدت یافته بود.