مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: هیپرهوموسیستئینمی در افزایش بروز مشکلات حین بارداری و زایمان نظیر پره‌اکلامپسی نقش دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه سطح سرمی هوموسیستئین در زنان باردار ترم پره‌اکلامپتیک با غیر پره‌اکلامپتیک انجام گرفت.

روش کار: مطالعه مورد شاهدی حاضر بر روی 50 نفر از زنان باردار ترم تک قلوی بالای 37 هفته طی سال‌های 1386-1384 انجام شده است. زنان بارداری که سابقه بیماری های نظیر فشار خون مزمن، دیابت، صرع و نیز مصرف داروهایی نظیر متوتروکسات، کاربامازپین و فنی توئین و سایر داروهای ضد تشنج را داشتند، از مطالعه خارج شدند. در صورت وجود پروتئینوری مساوی یا بالاتر از 300 میلی گرم در ادرار 24 ساعته و یا مساوی یا بالاتر از 1+ در آزمایش Dipstick، به همراه فشار خون مساوی یا بالاتراز مقدار 90/140 میلی متر جیوه، خانم باردار در گروه مورد قرار می گرفت. در این مطالعه به ازای هر فرد از گروه مورد، یک نفر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. در این مطالعه از آزمون student T-test و مدل رگرسیون لجستیک در نرم افزار SPSS با سطح معنی داری 95% برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

یافته‌ها: در این مطالعه میانگین سطح سرمی هوموسیستئین در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی به صورت معنی داری بالاتر از سایر زنان باردار بود.

نتیجه‌گیری: با توجه به نقش معنی دار هوموسیستئین در بروز پره اکلامسی در زنان باردار، کنترل این ماده با استفاده از رژیم های غذایی و یا مصرف دارو توصیه می گردد.