مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف شناسایی عوامل خطرساز مکانیکی زخم پای بیماران دیابتی و بررسی راهکار­های بیومکانیکی که برای پیشگیری زخم پای دیابتی صورت گرفت.

روش کار: مقالات مرتبط از منابع الکترونیکی و منابع نمایه شده معتبر طی سال‌های 1990 تا 2014 مورد مطالعه قرار گرفتند. در مجموع 140 مقاله از مجلات نمایه شده در پایگاه‌های الکترونیکی Elsevier،Pumped ،Up to date ،Google scholar، Cochrane library استخراج شد.

یافته ­ها: مطالعات فشارکف­پا، نیروی برشی و مدت زمان اعمال فشار و نیرو را به عنوان عوامل ایجاد زخم پای دیابتی معرفی کردند. عوامل مداخله­گری مثل نروپاتی محیطی، ناهنجاری­های اسکلتی، آترفی عضلانی، هم انقباضی و ناهماهنگی در انقباضات عضلانی موافق و مخالف، محدود بودن تحرک مفصلی و کاهش تعادل ایستا و پویا، عواملی هستند که به عنوان تشدید کننده عوامل خطرساز مکانیکی زخم پای دیابتی شناخته شده‌اند.

نتیجه‌گیری: نیروی برشی، افزایش فشار و مدت زمان اعمال فشار کف پایی در مناطق پا از مهم­ترین عوامل مکانیکی در بروز زخم­پای بیماران دیابتی می‌باشد. بنابراین مطالعات، کفش و کفی مناسب را به عنوان یک فیلتر و تصحیح کننده متغیر­های ایجاد زخم مثل نیرو، فشار و مدت زمان اعمال فشار مطرح کردند.