مجله علوم پزشکی رازی

    بیماری پیتریازیس ورسیکالر یک بیماری قارچی از دسته قارچهای سطحی و غیرمسری می‌باشد. این مطالعه بمنظور بررسی میزان شیوع بیماری در دو جنس، سن شیوع بیماری، میزان شیوع بیماری در مراجعین به درمانگاههای پوست و نیز احتمال وجود بیماریهای همراه (مانند نقص ایمنی، نشانگان( syndrome ) کوشینگ، سوء تغذیه و سرکوب ایمنی) انجام گرفت. طی 27 ماه کلیه بیمارانی که با ضایعات ماکول‌ولک ( macule&patch )، با پوسته‌های ظریف به رنگهای سفید، زرد، قهوه‌ای و یا اخرایی در نواحی بالاتنه به …… مراجعه نمودند و با درمان موضعی کلوتریمازول و شامپوی سلنیوم سولفید طی 2 هفته بهبودی پیدا نمودند، پس از دو نوبت ویزیت (یکبار در ابتدا و مرتبه دوم پس از کامل شدن دوره درمان) از نظر تشخیص پیتریازیس ورسیکالر مورد تائید واقع شده و وارد مطالعه شدند. شایان ذکر است که نوع هیپوپیگمانته پس از 2 هفته بهبودی نمی‌یابد و ضایعات مشخصتر می‌شوند. در مجموع یکصد بیمار مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر مشاهده شد که 4% مراجعه کنندگان به کلینیک پوست را شامل می‌شدند. دامنه سنی مبتلایان بین 49-8 سال و میانگین سنی آنها 8/24 سالگی بود. 89% بیماران در محدوده سنی 40-11 سال داشتند. 49% بیماران مرد و 51% آنها زن بودند که همانند آمار سایر مراجع، اختلاف معنی‌داری بین میانگین سنی مبتلایان زن و مرد دیده نشد. همچنین در هیچ یک از بیماران، بیماری همراه نظیر نقص ایمنی، سرکوب ایمنی، نشانگان کوشینگ و یا سوء تغذیه مشاهده نشد.