زمینه
و هدف: مطالعات
اندکی رابطه الگوهای غذایی با چاقی عمومی و شکمی را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2
بررسی کرده است. هدف این مطالعه، تعیین این رابطه در افراد مبتلا به دیابت نوع 2
ساکن شهر تهران بود.
روش
کار: در این
مطالعه مقطعی، 728 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 از مناطق مختلف شهر تهران شرکت
کردند. دریافت غذایی معمول افراد در طول یک سال گذشته با استفاده از پرسشنامهی نیمهکمی بسامد خوراک معتبر، گردآوری شد. چاقی عمومی به صورت ≥30 kg/m2 شاخص توده بدنی
(BMI-(Body Mass Index و چاقی شکمی به صورت دور کمر
88 ≤ سانتی متر در زنان و 102 ≤ سانتی متر در مردان تعریف شد. الگوهای غذایی غالب
با روش تحلیل عاملی تعیین شد. رابطه بین الگوهای غذایی و انواع مختلف چاقی توسط
آزمون رگرسیون لجستیک سنجیده شد.
یافته
ها: دو الگوی
غذایی غالب شناسایی شد: الگوی غذایی سالم و الگوی غذایی ناسالم. پس از تعدیل اثر
عوامل مخدوش کننده، قرار داشتن در بالاترین پنجک امتیاز الگوی غذایی ناسالم نسبت
به پایینترین پنجک، خطر ابتلا به چاقی عمومی را 2/3 برابر (8/5-7/1CI= و
2/3OR=) و ابتلا به چاقی شکمی را 8/1
برابر (3-05/1CI= و 8/1OR=)
افزایش داد در حالی که قرار داشتن در بالاترین پنجک امتیاز الگوی غذایی سالم نسبت
به پایینترین پنجک، شانس ابتلا به چاقی عمومی را 56 درصد کاهش داد (76/0-25/0CI= و
44/0OR=).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که الگوی غذایی سالم ارتباط معکوسی با چاقی عمومی و الگوی غذایی ناسالم ارتباط مستقیمی با چاقی عمومی و شکمی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 دارد
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |