جلد 21، شماره 124 - ( 7-1393 )
جلد 21 شماره 124 صفحات 53-44 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gandomkar A, Eslami M, Hosseini nejad S E, Jahedi V. Effect of unstable shoes on lower extremity joint power during stance phase of running. RJMS 2014; 21 (124) :44-53
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-3371-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-3371-fa.html
گندمکار امین، اسلامی منصور، حسینی نژاد سیداسماعیل، جاهدی وحید. تأثیر کفش ناپایدار بر توان مفصلی اندام تحتانی هنگام مرحله اتکای دویدن. مجله علوم پزشکی رازی. 1393; 21 (124) :44-53
دانشگاه مازندران، بابلسر
چکیده: (4866 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه استفاده از کفش ناپایدار برای فعالیت‌های حرکتی در جامعه رایج شده است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر کفش ناپایدار بر توان مفاصل پایین‌تنه هنگام دویدن بود.
روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی، 30 نفر آزمودنی به صورت در دسترس با پای غالب راست و قد 39/5±9/176 سانتی‌متر، جرم 84/8±3/72 کیلوگرم، سن 27/2±21 سال، 3 کوشش متوالی در شرایط پابرهنه، با کفش ناپایدار و کفش کنترل دویدند. پارامترهای سینماتیکی و سینتیکی با استفاده از همزمان‌سازی دوربین ویدئویی و صفحه نیروسنج ثبت گردید. آزمون فرضیات از روش تحلیل واریانس دوعاملی در نسخه 20 نرم‌افزار SPSS انجام شد (05/0>p).
یافته‌ها: توان منفی مچ پا در کفش ناپایدار نسبت به کفش کنترل (49%، 02/0=p) و پای‌برهنه به‌طور معناداری کاهش یافت (35%، 05/0>p). کفش ناپایدار توان مثبت مچ پا را در مقایسه با پای برهنه 23%کاهش معنادار داد (01/0=p). کفش ناپایدار توان منفی مفصل زانو را در مقایسه با مفاصل مچ پا (242%) و ران (665%) به طور معناداری افزایش داد (05/0>p). در مفصل ران تفاوت معناداری در وضعیت‌های مورد بررسی مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: کفش ناپایدار با کاهش توان منفی مچ پا در مقایسه با کفش کنترل، منجر به کاهش ظرفیت کنترلی عضلات ساق و پایداری فعال این مفصل می‌شود. کفش ناپایدار با افزایش توان مثبت مچ پا در مقایسه با پای برهنه، ممکن است ظرفیت تولید نیرو را در عضلات چهار سر بهبود بخشد.
روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی، 30 نفر آزمودنی به صورت در دسترس با پای غالب راست و قد 39/5±9/176 سانتی‌متر، جرم 84/8±3/72 کیلوگرم، سن 27/2±21 سال، 3 کوشش متوالی در شرایط پابرهنه، با کفش ناپایدار و کفش کنترل دویدند. پارامترهای سینماتیکی و سینتیکی با استفاده از همزمان‌سازی دوربین ویدئویی و صفحه نیروسنج ثبت گردید. آزمون فرضیات از روش تحلیل واریانس دوعاملی در نسخه 20 نرم‌افزار SPSS انجام شد (05/0>p).
یافته‌ها: توان منفی مچ پا در کفش ناپایدار نسبت به کفش کنترل (49%، 02/0=p) و پای‌برهنه به‌طور معناداری کاهش یافت (35%، 05/0>p). کفش ناپایدار توان مثبت مچ پا را در مقایسه با پای برهنه 23%کاهش معنادار داد (01/0=p). کفش ناپایدار توان منفی مفصل زانو را در مقایسه با مفاصل مچ پا (242%) و ران (665%) به طور معناداری افزایش داد (05/0>p). در مفصل ران تفاوت معناداری در وضعیت‌های مورد بررسی مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: کفش ناپایدار با کاهش توان منفی مچ پا در مقایسه با کفش کنترل، منجر به کاهش ظرفیت کنترلی عضلات ساق و پایداری فعال این مفصل می‌شود. کفش ناپایدار با افزایش توان مثبت مچ پا در مقایسه با پای برهنه، ممکن است ظرفیت تولید نیرو را در عضلات چهار سر بهبود بخشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
