مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: شواهد نشان‌دهنده افزایش مشکلات خواب و کاهش کیفیت خواب در زنان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرین حرکات موزون هوازی بر کیفیت خواب زنان جوان غیر فعال اجرا گردید.

روش‌کار: 24 زن جوان سالم غیر فعال به صورت تصادفی به دو گروه تمرین (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. کیفیت خواب شرکت‌کنندگان با استفاده از پرسش نامه کیفیت خواب پیتزبورگ ارزیابی گردید. برنامه تمرینی شامل هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه بین 50 تا 60 دقیقه با شدت 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب بود. داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخه 22 و آزمون‌های تی مستقل و زوجی مورد پردازش قرار گرفت.

یافته­ ها: یافته‌ها نشان‌دهنده افزایش معنی‌دار کیفیت کلی و کفایت خواب گروه تمرین بود (به ترتیب، 000/0 p=و 000/0p=). همچنین، میزان تأخیر در به خواب رفتن، اختلالات خواب و اختلال در عملکرد روزانه گروه تمرین، به طور معناداری کاهش یافت (به ترتیب، 032/0p=، 007/0 p=و 006/0p=). 8 هفته تمرینات هوازی موزون منجر به افزایش معنی‌دار کیفیت کلی و کفایت خواب و کاهش معنی‌دار اختلالات خواب و اختلال در عملکرد روزانه گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد (به ترتیب، 000/0p= و 000/0p=؛ 001/0p= و 029/0p=).

نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، شرکت منظم در تمرینات حرکات موزون هوازی، موجب بهبود کیفیت خواب و کاهش اختلالات خواب زنان جوان غیرفعال می‌شود. از این رو، پیشنهاد می‌شود انجام تمرینات حرکات موزون به عنوان راهبردی مؤثر جهت افزایش کیفیت خواب زنان جوان غیرفعال مورد استفاده قرار گیرد.