مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : مو لتیپلاسکلروزیس ( Multiple Sclerosis-MS ) ازدسته بیماری های خودایمن مزمن سیستم عصبی مرکزی با اتیولوژی ناشناخته است. نیتریک اکساید Nitric Oxide-NO) ) به عنوان یک رادیکال آزاد اثرات متناقضی در سیستم عصبی مرکزی و بیماری MS دارد. نیتریک اکساید یکی ازعوامل مخرب سیستم ایمنی و یک فاکتور در تخریب میلین است. از طرفی ارتباط متقابلی بین NO و حافظه وجود دارد.

  در این مطالعه اثرات تحریک سیستم NO بر حافظه موش­های مبتلا به MS بررسی شد.

  روش کار : در این مطالعه تجربی 35 سر موش های صحرائی نر پس از بیهوشی و کانول گذاری درناحیه CA1 هیپوکمپ، به پنج گروه زیر تقسیم شد­ند: گروه کنترل، گروه دریافت کننده سالین، گروه MS دریافت کننده اتیدیوم بروماید ( EB ) (3 میکرولیتر به ازای هر موش EB )، گروه در یافت کننده ) 1/15 میکرولیتر به ازای هر موش) L- Arginine (پیش ساز نیتریک اکساید)، گروه MS دریافت کننده (3 میکرولیتر به ازای هر موش) EB + (1/15 میکرولیتر به ازای هر موش) L-Arginine ، سنجش حافظه فضایی توسط ماز آبی موریس به انجام رسید. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس یک طرفه انجام شد.

  یافته‌ها: تجویز EB به عنوان القا کننده بیماری MS سبب تخریب حافظه فضایی شد. تجویز L- Arginine علاوه بر افزایش میزان یاد گیری و حافظه در موش های سالم باعث بهبود حافظه فضایی در موش های مبتلا به MS گردید.

  نتیجه ‌ گیری : در موش­های مبتلا به MS ، L-Arginine باعث بهبود حافظه فضایی گردید. به نظر می­رسد NO با فعال کردن مسیر های پیامبر داخل سلولی باعث بهبود حافظه فضایی کاهش یافته طی بیماری MS می­گردد.